23 Απρ Το Κραβ Μαγκά δεν ανήκει σε κανέναν
Ακόμη ένα άρθρο για το κραβ μαγκά, από τον συνεργάτη της KMP κ.Boaz Aviram, του ανθρώπου που έζησε και διδάχτηκε απ΄ ευθείας από τον ίδιο τον ιδρυτή Imi Lichtenfeld, μέσα στις στρατιωτικές μονάδες του Υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ και στην συνέχεια ανέλαβε την εκπαίδευση με τον βαθμό του Chief Instructor Krav Maga (IDF)
Το Κραβ Μαγκά δεν ανήκει σε κανέναν
Η αλήθεια είναι, πως κανείς δεν μπορεί να κατέχει ένα όνομα γενικής χρήσης. Το Κραβ Μαγκά, στα Εβραϊκά, δεν ήταν το πραγματικό όνομα για τη Μάχη Σώμα με Σώμα. Συντμημένο στα γράμματα της Εβραϊκής γλώσσας KPP , χρησιμοποιήθηκε ηχητικά στην αγγλική γλώσσα ως KAPAP και αυτό έγινε το γενικό όνομα για τη Μάχη Σώμα με Σώμα.
Το Κραβ Μαγκά ήταν ένας διαφορετικός τρόπος να παίξει κανείς με τις λέξεις για να ξεχωρίσει το σύστημα στις IDF (Israel Defense Forces) του Imrich Lichtenfeld (Imi ή Immi, όπως ο Imrich συνήθιζε να υπογράφει το όνομά του ή να το προφέρει. Μερικοί τον έλεγαν επίσης Emi ή Imy, ανάλογα με το ποια ήταν η δεύτερη γλώσσα τους) από οποιοδήποτε άλλο σύστημα. Το όνομα Krav Maga, οπότε, χρησιμοποιήθηκε αρχικά για το αυθεντικό σύστημα του Imi.
Φυσικά, ο Eli Avikzar, μία ιδιοφυΐα από μόνη της, όπως ο Imrich Lichtenfeld, πρόσθεσε την συνεισφορά του και την ανέπτυξε περαιτέρω. Επιπλέον, το σύστημα Διδασκαλίας των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF), ο ποιοτικός έλεγχος και η Επιστήμη Διδασκαλίας, εφαρμόστηκαν και ενσωματώθηκαν.
Ωστόσο, το τμήμα Krav Maga παρέμενε μοναδικό, στην προσπάθειά του να έχει μαθητές που θα τους παρέχεται η καλύτερη εντατική εκπαίδευση, η οποία απαιτούσε εξίσου μυαλό και μύες και το πιθανότερο περισσότερο μυαλό, παρά μύες.
Οι φρέσκοι νεοσύλλεκτοι και ειδικά το Ισραηλινό Σώμα Βατραχανθρώπων και οι υπόλοιπες μονάδες ειδικών δυνάμεων ήταν σε κορυφαία φυσική κατάσταση μάχης, όταν έφταναν στην Ακαδημία Μαχητικής Γυμναστικής των IDF για να ξεκινήσουν την εντατική τους εκπαίδευση στην άοπλη μάχη, ώστε να συμπληρώσουν τις ειδικές τους δεξιότητες.
Το τμήμα του Krav Maga ήταν μικρό και συνήθως αποτελούνταν από έναν Κύριο Εκπαιδευτή και έναν βοηθό. Αυτοί οι δύο, επόπτευαν κάποιους άλλους Εκπαιδευτές Μαχητικής Γυμναστικής και Λοχίες Μαχητικής Γυμναστικής, οι οποίοι ήταν ειδικοί σε προπονήσεις φυσικής κατάστασης, συμπεριλαμβανομένου και της διαδρομής με εμπόδια.
Ωστόσο, οι Εκπαιδευτές Μαχητικής Γυμναστικής γνώριζαν μόνο τα απολύτως βασικά του Krav Maga και αναμενόταν από αυτούς, κατά καιρούς, να διδάσκουν στους εκπαιδευόμενούς τους, κάποια βασικά στοιχεία του Krav Maga, σε περίπτωση που υπήρχε έλλειψη εκπαιδευτών.
Πάντοτε κατέληγε σε μία καταστροφή, όσον αφορά την ποιότητα. Δεν είχαν αρκετή εκπαίδευση, αν δεν ολοκλήρωναν το έναν μήνα της σειράς μαθημάτων του Krav Maga για Εκπαιδευτές.
Ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο, ωστόσο, ήταν το γεγονός ότι ο συνήθης Εκπαιδευτής του Krav Maga θα ήταν το πιο πιθανόν χρόνιος καπνιστής, ο οποίος θα μπορούσε, μετά βίας, να κάνει 20 κάμψεις και δε του άρεζε να γυμνάζεται. Όμως, αυτό δεν ήταν ποτέ δικαιολογία για τις μαχητικές του δεξιότητες.
Συνήθως, ένας τύπος όπως αυτόν, είχε ένα εξαιρετικό μυαλό στο να διδάξει άλλους πως να μάχονται και να κυριαρχούν. Εν πάση περιπτώσει, ένας τέτοιος τύπος είχε την φυσική κατάσταση να βγάλει νοκ άουτ έναν στρατιώτη των Βατραχανθρώπων, στην καλύτερη σωματική του φόρμα, ακόμη και αν είχε μαύρη ζώνη υψηλής κατηγορίας, σε αρκετές πολεμικές τέχνες.
Αυτό αποτελείμία ακόμη απόδειξη, ότι το Krav Maga ήταν κατάλληλο για τον οποιονδήποτε, όχι μόνο για να το μάθει κάποιος αλλά κυρίως για να το χρησιμοποιήσει με επιτυχία.
Όταν ο Imrich Lichtenfeld αποσύρθηκε από τις IDF, άνοιξε ένα dojo στο Τελ Αβίβ και στην Natanya και πήρε είκοσι μία ώρες από το στρατιωτικό του πρόγραμμα, αναδιαρρυθμίζοντας την διδασκαλία τμηματικών τεχνικών, όπως ένα εργοστάσιο μπουκαλιών, όπου στο τελευταίο βήμα της διαδικασίας παραγωγής είναι να βάλει κάποιος τον φελλό στη φιάλη.
Χωρίς τον φελλό, το προϊόν δεν είχε οριστικοποιηθεί. Το τελευταίο βήμα έπρεπε να ολοκληρωθεί ύστερα από τέσσερα χρόνια εκπαίδευσης. Το όνομα Κραβ Μαγκά, το οποίο τώρα ήταν ένας άλλος τρόπος για να πει κάποιος μάχη σώμα με σώμα στα εβραϊκά, χρησιμοποιήθηκε τώρα σε ένα τελείως διαφορετικό εκπαιδευτικό σύστημα στους πολίτες.
Δεν ήταν τόσο κακό, όσο ίσως ακούγεται. Η εκπαίδευση για πολίτες στο Dojo του Imrich ήταν πολύ καλή. Μπορούσες να μάθεις πυγμαχία, λακτίσματα, λίγη πάλη, grappling, να κάνεις μία καλή γυμναστική αλλά κυρίως περνούσες από τις ειδικές τεχνικές άμυνας μαχαιριού του Imrich, τις τεχνικές άμυνας ραβδιού και κάποιες τεχνικές άμυνας έναντι σε πιστόλι.
Παρόλο που οι τεχνικές χτυπημάτων με τα χέρια του Imrich φαίνονταν να μοιάζουν με τεχνικές πυγμαχίας, μιας και είχε αποκτήσει συνήθειες πυγμάχου, αφού νίκησε σε αρκετά Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα όταν ήταν νέος, για αυτόν δεν ήταν πυγμαχία αλλά διδασκαλία αρχών χτυπημάτων, μέσω της πυγμαχίας.
Έδινε έμφαση στην εξάσκηση αρχών ταυτόχρονης άμυνας και αντεπίθεσης ή προληπτικής επίθεσης. Τόνιζε και εξασφάλιζε, η απόδοση δύναμης με κάθε χτύπημα, να καταλήξει στην εξάλειψη της ανάγκης για χτύπημα σε οποιονδήποτε πιθανό αντίπαλο, περισσότερες από μία ή δύο φορές.
Τα συμπληρωματικά χτυπήματα σχεδιάστηκαν να εκτελούνται, μόνο εάν έχανες την πρώτη ευκαιρία να βγάλεις κάποιον νοκ άουτ στο πρώτο μισό δευτερόλεπτο.
Εάν όμως δεν κινιόσουν γρήγορα, “σπάζοντας” τη ροή σκέψεων του αντιπάλου σου, θα μπορούσες εκείνη τη στιγμή να χάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου.
Ο Imrich το είχε μάθει αυτό από μόνος του, όταν εμπλεκόταν σε μάχες δρόμου με συμμορίες της ναζιστικής νεολαίας.
Ο Imi Lichtenfeld ήταν μαθητής του πατέρα του, ενός πρώην ακροβάτη τσίρκου, ο οποίος έγινε αστυνομικός και διάσημος ντεντέκτιβ της εποχής του, ένας πρωτοπόρος του Ευρωπαϊκού Ju-Jitsu, που δίδαξε στο γυμναστήριο Hercules, όπου η αστυνομία και η νεολαία συνήθιζαν να προπονούνται.
Είχε πάρει την πρώτη θέση σε διάφορα εθνικά πρωταθλήματα πυγμαχίας, πάλης και ενόργανης γυμναστικής. Η ενόργανη γυμναστική που έκανε εκείνη την εποχή, θύμιζαν ακροβατικά τσίρκου. Μπορούσε να κρατήσει τον συναθλητή του, πάνω από το κεφάλι του, με ένα χέρι.
Με τους Ναζί να κλείνουν τον κλοιό τους, αντιλήφθηκε ότι έπρεπε να παρατήσει την γενέτειρα πόλη του, μπήκε σε ένα από τα τελευταία πλοία προς μία μακρινή περιπέτεια και του δόθηκε η επιλογή από τους Βρετανούς να υπηρετήσει στις Βρετανικές λεγεώνες για δύο χρόνια ή να του στερηθεί η άφιξη στον προορισμό του.
Έπειτα από δύο χρόνια στρατιωτικής θητείας, του επετράπη η είσοδος στο μελλοντικό κράτος του Ισραήλ και έγινε Εκπαιδευτής Μάχης Σώμα με Σώμα των ανταρτών στρατιωτών της Ισραηλινής αντίστασης.
Δεν ήταν ο μοναδικός που έγινε εκπαιδευτής. Υπήρξαν και άλλοι φυσικά. Αλλά αυτός ήταν ο καλύτερος, οπότε όταν ανακηρύχθηκε το κράτος του Ισραήλ, έγινε ο πρώτος Επικεφαλής Εκπαιδευτής στις IDF και ήταν το δικό του σύστημα που ονομάστηκε Krav Maga.
Έγινε στρατιωτικός θεσμός ότι, στις IDF, θα διδασκόταν μόνο το Krav Maga. Όταν αποσύρθηκε, ο καλύτερος μαθητής του, ο Eli Avikzar, τον αντικατέστησε στις IDF.
Ακόμη και αν στις IDF είχες μυριάδες εκπαιδευτών, με διαφορετικές προσωπικότητες, το αυστηρό πρόγραμμα προετοιμασίας σχεδιάστηκε για να συμμορφώνεται πιστά σε ποιοτικό έλεγχο.
Οι IDF αναγκάστηκαν, κατά καιρούς, να βρουν τις καλύτερες λύσεις για να συμπληρώσουν τις κενές τους θέσεις. Ο Imrich είχε τον χρόνο να προετοιμάσει έναν αντικαταστάτη για τον εαυτό του.
Ο Eli έκανε το ίδιο. Προετοίμασε εμένα (Boaz Aviram) και τον αντικατέστησα. Όμως όταν έφυγα, δεν είχα τον χρόνο να προετοιμάσω κάποιον να με αντικαταστήσει. Μου προσφέρθηκε μία δουλειά, με καλύτερο μισθό, για να διδάξω στο Προσωπικό Ασφάλειας της Αεροπορίας.
Το πρόγραμμα σπουδών των IDF ήταν μία λίστα, που καθοριζόταν από το πόσες ώρες χρειάζονταν για την εκπαίδευση διαφόρων ομάδων του στρατού, μαζί με έναν κατάλογο με τις τεχνικές πειθαρχίας, τον αριθμό των ωρών εκπαίδευσης και θεμάτων κατάρτισης.
Θα έπρεπε, ωστόσο, να βιώσεις το εντατικό πρόγραμμα για μπορέσεις να έχεις την γενική εικόνα. Όπως και σε κάθε άλλη οργάνωση, μερικοί αντικαταστάτες βλέπουν τα πράγματα διαφορετικό μάτι, λόγω ενός πνευματικού μπλόκου ή εξαιτίας της έλλειψης κατάλληλης εκπαίδευσης.
Τέλος πάντων, σε αυτό το σημείο είχαμε ήδη πάνω από τρία εκπαιδευτικά συστήματα, τα οποία ονομάζονταν Krav Maga και σύντομα μετά το θάνατο του Imrich, είχαμε πολλά ακόμη διαφορετικά, ανενημέρωτα, εκπαιδευτικά συστήματα που ονομάζονταν Krav Maga.
Υπήρξε μια εποχή, όπου πολλοί Ισραηλινοί ασκούμενοι στις πολεμικές τέχνες, οι οποίοι δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το Krav Maga σε δράση ή σε εκπαίδευση, υιοθέτησαν το μοδάτο όνομα Krav Maga στον κατάλογο με τις δεξιότητές τους. Στην πραγματικότητα, ήταν απλά ένας συνδυασμός στρατιωτικής ομοιομορφίας και της εκπαίδευσης πολεμικών τεχνών από τα νιάτα τους.
Προσωπικά, το βρίσκω προσβλητικό προς τους νεκρούς ιδρυτές, να βλέπω ότι το μόνο που έχεις είναι άνθρωποι οι οποίοι πωλούν το εκπαιδευτικό τους σύστημα αλλά το μόνο που έχουν να προσφέρουν, είναι το όνομα “Krav Maga” από μόνο του. Οι ιδρυτές συνήθιζαν να τονίζουν, στο πρώτο μάθημα Krav Maga του κάθε νεοσυλλέκτου, ότι το Krav Maga είναι απλώς ένα όνομα. Αυτό σήμαινε ότι για να καταλάβεις το νόημα, θα έπρεπε να κατανοήσεις τι κάνεις και ποιά είναι η γενική ιδέα πίσω από το όνομα.
Ισραηλινά “όρνια”, ακολουθούμενα από μη-Ισραηλινά “όρνια”, πήραν το όνομα του Krav Maga και έφτυσαν στον τάφο του Immi ενώ μερικοί συναντήθηκαν μαζί του, μία ή δυο φορές στην 
καριέρα τους. Ποτέ δεν είχαν την εμπειρία Ισραηλινής στρατιωτικής εκπαίδευσης μάχης σώμα με σώμα αλλά αντ ‘αυτού, εμπλέχτηκαν στο στήσιμο δικής τους σχολής πολεμικών τεχνών, αφού πέρασαν λίγα χρόνια στο εξωτερικό, μαθαίνοντας μία από μερικές πολεμικές τέχνες. Αυτοί οι ασκούμενοι πολεμικών τεχνών απασχολούνταν με τη συνεχή ανάγκη να διατηρήσουν τις συνδρομές των μαθητών τους.
Κάποιους στρατιώτες τους ενδιέφερε να βγάλουν χρήματα και προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την στρατιωτική τους εμπειρία και την προηγούμενη γνώση τους από τις πολεμικές τέχνες όταν ήταν νέοι, σε συνδυασμό με έναν ευφάνταστο τρόπο, για να πείσουν ακόμη και τους εαυτούς τους, ότι έχουν το δικαίωμα να διδάσκουν το λεγόμενο “Krav Maga” (χωρίς να έχουν ιδέα τι είναι).
Στη συνέχεια, ο υπόλοιπος κόσμος ακολούθησε. Κάθε μέρος στον κόσμο έχει εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι είναι εξαιρετικοί ηθοποιοί και κοιτούν να αποκτήσουν χρήματα και φήμη, χωρίς πραγματικά να παρέχουν καμία ωφέλιμη υπηρεσία και χωρίς να κάνουν τον κόπο να μάθουν οτιδήποτε.
Αυτοί οι άνθρωποι καλύπτουν ολόκληρη την ύπαρξή τους με ένα δίχτυ ψεμάτων, συμπεριλαμβανομένης και την επιχείρησή τους. Μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους έχουν φτάσει πολύ υψηλά στις τοπικές τους κοινότητες και ακόμη και διεθνώς. Η φτηνή προπαγάνδα δουλεύει εύκολα στον μέσο ηλίθιο του κόσμου.
Η έλλειψη ποιοτικού ελέγχου, στρατιωτικού τύπου, προκάλεσε την αποσύνθεση ανάμεσα στις γενιές, ακόμη και του πιο απλοποιημένου, Krav Maga για πολίτες.
Οι μάχες εγωισμού και ακόμη και η προστασία και η παρακράτηση γνώσης για να διατηρηθεί η εξουσία και το σύστημα ανταμοιβών και ελέγχου, το οποίο βασίζεται σε ανταμοιβές και σε πλεονεκτήματα, προκάλεσαν διαφορετικές κάστες στις σχολές Krav Maga για πολίτες.
Η Διδακτέα Ύλη για Πολίτες, ως ένας κατάλογος τεχνικών για να είναι κάποιος άριστος σύμφωνα με το επίπεδο ζωνών, δεν αντιστοιχεί με την ικανότητα να μάχεσαι με γροθιές, λακτίσματα ή την άμυνα έναντι σε μία απειλή με μαχαίρι, ρόπαλο ή πιστόλι.
Άλλωστε, οι περισσότεροι γονείς δεν θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους να μάθουν μάχη σώμα με σώμα. Το Krav Maga για πολίτες δημιούργησε μία μη κερδοσκοπική οργάνωση για να αυξήσει τα έσοδα, να πληρώσει μισθούς και να εξαπλώσει το Κραβ Μαγκά σε ολόκληρο τον κόσμο, σύμφωνα με την αποστολή του ιδρυτή του, “ώστε να μπορεί κάποιος να πορευθεί με ειρήνη” [ [ΣτΜ. ρητό του Immi].
Αλλά στην πραγματικότητα, η σύγκρουση μεταξύ της διατήρησης των καλύτερων στις IDF και της μη διδασκαλίας της νεολαίας στον ίδιο εντατικό ρυθμό και με την ίδια αποτελεσματική μέθοδο και ποιοτικό έλεγχο, δεν δικαιολογούσε τη χρήση του ονόματος Krav Maga και για τα δύο συστήματα.
Σίγουρα, εκείνοι που δεν είδαν ποτέ κανένα είδος Krav Maga, δεν δικαιολογούνταν να χρησιμοποιούν το όνομα.
Ο Eli Avikzar, ο διάδοχος του Imrich στις IDF στο Krav Maga, ο οποίος διορίστηκε επίσης από τον Imrich Lichtenfeld ως επικεφαλής της Επιτροπής Κατάταξης στον πρώτο σύλλογο Krav Maga για Πολίτες, παραιτήθηκε από τον σύλλογο και μετονόμασε τον οργανισμό του σε Krav Magen.
Θα πρέπει να ήταν ένας μεγάλος συναισθηματικός πόνος για τον Eli Avikzar, αφού αφιέρωσε την καριέρα του ως επικεφαλής του τμήματος Krav Maga των IDF, να μην μπορεί να πει το πράγμα, με το όνομά του ξανά. Στην πραγματικότητα, το Krav Magen είναι ένα όνομα μίας Ένωσης Πολιτών που διδάσκει το Krav Maga, το οποίο αναπτύχθηκε από τον Eli Avikzar.
Η ειρωνεία είναι ό,τι άλλες ενώσεις διδάσκουν διαφορετικές μορφές συστημάτων που τις ονομάζουν Krav Maga. Αν και μπορείτε να δείτε ομοιότητες σε μερικές τεχνικές, το υπόλοιπο σύστημα είναι απλά ένα όνομα.
Παρόλο που μεγάλες ομάδες εκπαιδευτών, που διδάσκουν κάτω από την ίδια “ομπρέλα” συλλόγων, πασχίζουν να είναι νόμιμες και να αναπτύσσουν ένα πρόγραμμα σπουδών, ως πιθανοί μαθητές θα πρέπει να το εξετάζετε και να δείτε αν είναι πραγματικά εντατικά προσανατολισμένες προς τη χρέωση ή προς την εντατική δομημένη μάθηση.
Εάν δεν μπορείτε, έστω, να ρίξετε μια ματιά στη γενική εικόνα πριν ξεκινήσετε την εκπαίδευσή σας, ίσως να μην μπορέσετε ποτέ να φτάσετε σε ένα ολοκληρωμένο επίπεδο τεχνικής αυτοάμυνας. Θα πρέπει να είστε σε θέση να καταλάβετε, τι χρειάζεται και γιατί θα πρέπει να μπορείτε να επικρατήσετε μετά την προπόνηση, προτού ακόμη αρχίσετε να χρησιμοποιείτε το μυαλό σας και την κοινή σας λογική, όχι βάσει της φήμης των IDF, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτή η φήμη έχει κλαπεί.
Αλλά αυτό από μόνο του και πολλοί άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι χρησιμοποιούν το όνομα Krav Maga, αποδυναμώνουν το εκπαιδευτικό σύστημα του Krav Maga.
Με άλλα λόγια, γίνεται πιο δύσκολο για ένα άτομο να καταλάβει τι είναι το Krav Maga. Ο Eli έφυγε από τον πρώτο σύλλογο Krav Maga για Πολίτες, επειδή είχε αρχίσει να απλοποιείται αρκετά.
Προσπάθησε να διατηρήσει ένα επίπεδο ποιοτικού ελέγχου, με το να μη συσχετίζει τον εαυτό του με την υπόλοιπη ομάδα, η οποία δεν είχε την πραγματική εμπειρία του Krav Maga, με τον τρόπο που διδασκόταν εντατικά στις IDF.
Αλλά στην πραγματικότητα, στην πολιτική ζωή, ο σύλλογος πολιτών χτίστηκε στο σύστημα του Dojo, με το Σύστημα Ταξινόμησης Ζωνών του Τζούντο, το οποίο προωθεί έναν δάσκαλο εφ’όρου ζωής και μαθητές που ακολουθούν τα βήματά του, σε μια διαδικασία βελτίωσης εφ’όρου ζωής.
Φυσικά, πολλοί μαθητές μένουν μόνο για μερικά χρόνια, αποκτούν κάποιες δεξιότητες αυτοάμυνας και φεύγουν. Αλλά εκείνοι που επιθυμούν να γίνουν δάσκαλοι, παραμένουν, προάγονται και συνεχίζουν να έρχονται για προπόνηση, σε μία προσπάθεια να γίνουν αυτοί που θα έχουν τη μεγαλύτερη γνώση ή την υψηλότερη κατάταξη σε αυτό το σύστημα ή σύλλογο.
Ο Eli Avikzar παραιτήθηκε από τον πρώτο Σύλλογο Krav Maga για Πολίτες, από σεβασμό για τον Imrich, δεδομένου ότι ο Imrich έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το όνομα του συστήματός του για οτιδήποτε επιθυμεί: αραιωμένο, τραβηγμένο σε τέσσερα χρόνια, γεμάτο με διάφορες προσωπικότητες με μεγαλύτερες φιλοδοξίες από ότι νοημοσύνη ή την ακεραιότητα, ή απλώς ξεμωραμένοι.
Υπήρξε ένα σημείο, όπου ο Eli είδε τον ποιοτικό έλεγχο του συλλόγου πολιτών να πηγαίνει στα σκουπίδια. Αλλά για να εξαγνίσει την ψυχή του, έφυγε και κράτησε τα μυστικά του, υπό ένα διαφορετικό όνομα, αφήνοντας κάποια από αυτά στους πιο έμπιστους μαθητές του, σε αυτούς που ένιωθε ότι θα τον σέβονταν για το υπόλοιπο της ζωής του και δεν θα τον πρόδιδαν ποτέ και δεν θα τον ανταγωνίζονταν για να βγάλουν τα προς το ζην.
Πραγματικά, σε κανέναν δεν ανήκει το Krav Maga, εκτός σε αυτούς οι οποίοι το έμαθαν και μπορούν να το χρησιμοποιήσουν όταν το χρειάζονται. Είτε το έμαθαν δωρεάν, είτε ως πληρωμή για υπηρεσίες στην πατρίδα τους ή ως ανταλλαγή για τις υπηρεσίες τους‧ αυτοί το κατέχουν.
Γνωρίζουν τις τεχνικές, τις αρχές, έχουν ένα έμφυτο ένστικτο που μπορεί να καθορίσει ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, σε μία αντιπαράθεση δευτερολέπτου.
Εκείνοι που δεν το γνωρίζουν, δεν το κατέχουν. Μπορούν να ονομάσουν την επιχείρησή τους Krav Maga και κανένας νόμος δεν πρόκειται να τους σταματήσει. Μπορούν να υποκριθούν και να βγάλουν χρήματα, διδάσκοντας αθώους ανθρώπους “πραγματική αυτοάμυνα”, “IDF”, “οι καλύτεροι των καλύτερων”, “οι πιο ανίκητοι…”.
Μπορούν να αγοράσουν ένα σπίτι, σε ένα ιδιωτικό νησί, με χρήματα που κέρδισαν κλέβοντας ανθρώπους, με υψηλές συνδρομές, για σεμινάρια εντατικής εκγύμνασης, σε συνδυασμό με μερικές άμυνες JuJitsu έναντι πιστολιού, χωρίς να λαμβάνουν όλες τις τακτικές λογικές εκτιμήσεις και χωρίς να δοκιμάζουν τις τεχνικές με μία συσκευή, που να επιτρέπει στον εκπαιδευόμενο να πυροβολήσει και να προκαλέσει κάποια δυσφορία στον αμυνόμενο, αν δεν ήταν σε θέση να εκτελέσει γρήγορα την άμυνά του.
Μπορούν να βρουν έναν εξαιρετικά έμπιστο μαθητή και να του πουν να σταθεί με ένα ξύλινο μαχαίρι και να εκτελέσει ολόκληρο το πρόγραμμα σπουδών του Jujitsu πάνω του. Ρίψεις, κλειδώματα και αυτό το ξύλινο πιστόλι ή ξύλινο μαχαίρι δεν έκανε ποτέ τίποτα και δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να κάνει τίποτα σε κανέναν.
Σε αυτούς τους ανθρώπους δεν ανήκει το Krav Maga! Μπορούν να μιλάνε για αυτό. Στον κόσμο υπάρχει ελευθερία λόγου (στο μεγαλύτερο μέρος του, τουλάχιστον).
Ο Imrich Lichtenfeld συνήθιζε να λέει, κάθε άνθρωπος ξέρει τι αξίζει! Ναι, η έλλειψη νοημοσύνης κάνει τους ανθρώπους, κατά καιρούς, να ψεύδονται, να κλέβουν κλπ. Η άγνοια, σε συνδυασμό με τη δημιουργική φαντασία, θα μπορούσε να είναι επίσης και ευλογία.
Αυτοί που παρακολούθησαν το Πρόγραμμα Εκπαιδευτών Krav Maga των IDF από έναν καλό Εκπαιδευτή, του ανήκει το Krav Maga.
Αυτοί που δεν έμαθαν ποτέ πραγματικό Krav Maga, δεν τους ανήκει. Αυτοί που έμαθαν Krav Maga για πολίτες έχουν την νομιμότητα και την εντιμότητα να χρησιμοποιούν το όνομα του Συστήματος Πολιτών, όμως μόνο το όνομα είναι το ίδιο. Δεν είναι η Μέθοδος Εκπαίδευσης Krav Maga των IDF.
Αυτοί που έμαθαν από έναν “καλό εκπαιδευτή” (κάποιος που ήταν στην ίδια γραμμή με τους ιδρυτές του Krav Maga και διδάχθηκε το πλήρες σύστημα IDF) είτε στον στρατό, στην αστυνομία ή στην πολιτική ζωή και ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα σπουδών Krav Maga και πήραν επαρκή κατάρτιση, σε αυτούς ανήκει το Krav Maga.
Αλλά ποιος μπορεί να πει, πραγματικά, στον οποιονδήποτε, τι του ανήκει και τι δεν του ανήκει. Είναι θέμα αντίληψης, σύμφωνα με το επίπεδο της νοημοσύνης και της συγκριτικής γνώσης. Εάν δεν είχες εκτεθεί στο πραγματικό Krav Maga, δεν θα είχες τίποτα για να το συγκρίνεις. Μπορείς μόνο να αναρωτηθείς και να αναζητήσεις την αλήθεια.
_____________________________________________________________________________
No One Owns Krav Maga/by Boaz Aviram
Μετάφραση άρθρου: Γιώργος Σαουλίδης