Και περνάμε στο δεύτερο μέρος με τα ειδικά στοιχεία που αφορά την σχέση προσωπικής και δημόσιας ασφάλειας με το έγκλημα, τόσο η εσφαλμένη αίσθηση της ασφάλειας που υπάρχει στους πολίτες με τις αρχές σχετικά με την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, όσο και η εσφαλμένη αίσθηση της ασφάλειας που έχουν οι περισσότεροι γύρω από τα όπλα και την χρήση τους.
ΟΤΑΝ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ
(Η Εσφαλμένη αίσθηση Ασφάλειας)
ΑΝΑΛΥΣΗ ΛΕΞΕΩΝ
ΑΣΦΑΛΕΙΑ = Σταθερότητα, σιγουριά, έλλειψη κινδύνου
ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ = Έλλειψη αυτοπεποίθησης, έλλειψη ασφάλειας, φοβίες, κακές σκέψεις ότι το άτομο κινδυνεύει.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Β) ΠΩΣ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ – ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ
Η ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΛΑ
Οι περισσότεροι σκοπευτές, και ειδικότερα οι Αστυνομικοί πιστεύουν σε ένα μύθο που έχει επικρατήσει γύρω από τα όπλα, και ιδιαίτερα στη χρήση, τις δυνατότητές για την προστασία τους. Ο μύθος αυτός συντηρείται από ένα είδος μαγείας που ασκεί η δύναμη των όπλων στην ψυχολογία τους, αλλά και από διάφορες διηγήσεις γεγονότων του παρελθόντος, τα οποία έχουν παραποιηθεί τόσο πολύ με την πάροδο του χρόνου, ώστε να έχουν ελάχιστη η ακόμη και καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Ο κινηματογράφος από την άλλη πλευρά με όλες τις σκοπίμως θεαματικές σκηνές, ειδικά με τα κόμικς της marvel που γίνονται ταινίες με τους υπερήρωες, έχει κάνει πολλούς ανθρώπους να πιστεύουν ότι όλα αυτά που βλέπουν η ακούν είναι δυνατόν να συμβούν και στην πραγματικότητα. Πολλοί άνθρωποι διηγούνται διάφορες απίθανες ιστορίες η αξιολογούν τα όπλα με τον πιο παράλογο τρόπο.
Η Συνειδητή η ασυνείδητη διαστρέβλωση της αλήθειας έχει δημιουργήσει ακόμη και την πεποίθηση ότι, μπορεί ένα βλήμα περιστρόφου, πιστολιού η άλλου μικρού όπλου, να διαμελίσει η να εκτινάξει σε κάποια απόσταση, έναν ανθρώπινο στόχο. Όμως είναι γνωστό από τους νόμους της φυσικής ότι, για να μετακινηθεί ένα αντικείμενο, χρειάζεται μεγαλύτερη δύναμη από το βάρος του. Έτσι μέσα σε όλα αυτά έχει επικρατήσει και ο μύθος του υπερόπλου.
Κάποιοι βλέπουν τα όπλα σαν παιχνίδι, άλλοι πάλι σαν αθλητισμό και χόμπυ, και οι περισσότεροι νομίζουν ότι κρατώντας ένα όπλο, κρατούν μια δύναμη και ότι αυτό θα τους προστατέψει… παρόλα αυτά όμως ένα όπλο δεν παύει να είναι ένα εργαλείο που μπορείς να σκοτώσεις η να σκοτωθείς από τον ανασφαλή χειρισμό του.
Πόσα παραδείγματα σε πραγματικά περιστατικά υπάρχουν;
Όταν κυνηγοί περνούν για θήραμα ανθρώπους και τους σκοτώνουν από αμέλεια, όταν ανήλικα παίζουν με τα όπλα των γονέων τους και σκοτώνονται, όταν από ανασφαλή χειρισμό του όπλου αυτοτραυματίζονται Αστυνομικοί και ορισμένοι αυτοκτονούν..
Όταν χορηγούν οι αρχές νόμιμη άδεια οπλοκατοχής, σύμφωνα με τα αναξιόπιστα ψυχομετρικά τεστ σε πολίτες, με αποτέλεσμα να δολοφονούν αθώους ανθρώπους, και να αυτοκτονούν… Ένα καλό παράδειγμα το ακόλουθο δημοσίευμα: https://www.newsbeast.gr/world/arthro/9479041/makeleio-sto-amvourgo-moro-epta-minon-anamesa-sta-thymata-ton-pyrovolismon?fbclid=IwAR1YlnS5OKD8ypEuTWknV9h91ac2_Mrv1hLRkIDgQXLxMzDtaQRe7G1wouc
Στην χώρα μας ισχύουν οι παρακάτω νόμοι που αφορούν τα όπλα, όποιος ενδιαφέρεται να τους μελετήσει, είναι οι νόμοι: 2168/1993, 3169/2003 (Χρήση όπλων για Αστυνομικούς) 3944/2011, 4029/2011, 4678/2020 και 4937/2022, τα όπλα ανήκουν στα θέματα ασφάλειας, άδειες οπλοκατοχής, άδειες για κυνηγητικά όπλα, για αγώνες, η άδεια για οπλοφορία, ο ενδιαφερόμενος απευθύνεται στο Αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς του στην Ασφάλεια.
Στην Εκπαίδευση που παρέχω στο εξωτερικό, πολλοί αστυνομικοί πιστεύουν ότι αν μεταφέρουν ένα όπλο, αρκετά πυρομαχικά, φορέσουν ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο είναι εξασφαλισμένοι. Όταν όμως χρειαστεί να αντιμετωπίσουν πραγματικές καταστάσεις , διαπιστώνουν με τον τραγικότερο τρόπο, πόσο διαφορετική είναι η πραγματικότητα.
Ο γενικότερος μύθος για τα όπλα δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να διαχωρίζουν την έννοια της άμυνας, από αυτήν της δολοφονίας. Όλα τα όπλα είναι αποτελεσματικά, όταν χρησιμοποιούνται από δολοφονικά χέρια. Κανένα όμως από αυτά δεν σε εξασφαλίζει απόλυτα, όταν χρειαστεί να αμυνθείς νόμιμα. Αυτό δεν οφείλεται αποκλειστικά στην ακαταλληλότητα η στην αδυναμία των μικρών όπλων η του χειριστή τους, αλλά στους τόσους άλλους παράγοντες που έχουν σχέση με την ίδια ανθρώπινη φύση και επηρεάζουν αποφασιστικά την έκβαση της συγκεκριμένης πραγματικής κατάστασης.
Στην Ελλάδα δυστυχώς η εσφαλμένη αίσθηση της ασφάλειας για τους Αστυνομικούς ξεπερνάει κάθε προηγούμενο, όπως σε περιπτώσεις που νομίζουν πως όταν βρίσκονται μαζί με άλλους σαν ομάδα, είναι και άτρωτοι, κι όμως πολλές φορές σε πορείες, διαδηλώσεις, συμπλοκές και επεισόδια, επιτέθηκαν σε αστυνομικούς μεμονωμένα, μάλιστα είχαν αρπάξει κάποιον από την ομάδα Δίκυκλης Αστυνόμευσης, που τον έριξαν κάτω από την μηχανή, και τον χτυπούσαν. Το Περιστατικό συνέβη την 9/3/2021 στην Νέα Σμύρνη.
Βλέπε δημοσίευμα
https://www.tanea.gr/2021/03/13/greece/astynomika/epeisodia-sti-nea-smyrni-anatrixila-prokaloun-oi-perigrafes-ton-astynomikon/
Μπορεί η ψυχολογία του πλήθους να δίνει δύναμη στην μάζα, ξεχνούν όμως ότι θα παρασύρουν μαζί και αυτούς που δεν θέλουν να υποστούν τις συνέπειες, αλλά απλώς ακολουθούν..
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΌ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ – ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΟΠΤΟΥ
Ας δούμε μια μαρτυρία ενός Αστυνομικού που επέζησε ενώ πυροβολήθηκε, στις Ηνωμένες πολιτείες, και συγκεκριμένα στο Los Angeles. Είναι αντιπροσωπευτική της νοοτροπίας και των σφαλμάτων που κάνουν σχεδόν όλοι οι Αστυνομικοί του κόσμου:
<<Η κλήση αφορούσε οικογενειακό επεισόδιο και γι’αυτό το αντιμετώπισα χωρίς ιδιαίτερη προσοχή. Πήγα κατευθείαν και χτύπησα την πόρτα του σπιτιού. Η μητέρα του ατόμου, που προκάλεσε τη φασαρία μου άνοιξε και είπε ότι ο γιος της βρισκόταν στον διάδρομο έξω από το σαλόνι. Εγώ υπάκουσα, άρχισα να περπατώ στο διάδρομο. Αυτός βγήκε από ένα υπνοδωμάτιο, στο τέλος του διαδρόμου. Στο δεξί του χέρι κρατούσε κάτι που έμοιαζε με σκοπευτικό πιστόλι 0,22 των 9 φυσιγγίων και το είχε στραμμένο προς στο στήθος μου. Το κρατούσε πολύ σταθερά. Είχε ένα απλανές βλέμμα που κατευθυνόταν σε μένα. Κατάλαβα ότι βρισκόμουν σε άσχημη θέση.. σε αυτόν τον μακρύ διάδρομο και με το όπλο μου ακόμη στην θήκη του. Προσπάθησα να τον πλησιάσω πολύ αργά, χωρίς απότομες κινήσεις, μιλώντας του για τον καιρό η για ότι άλλο μπορούσε να έρθει στο μυαλό μου εκείνη την στιγμή, κάτι που δεν θα τον φόβιζε η θα τον εξαγρίωνε. Ήταν το μόνο που μπορούσα να κάνω ώστε να τον απασχολήσω. Αυτός είχε τον έλεγχο. Δεν είχα ιδέα τι επρόκειτο να συμβεί. Μπορούσε να κάνει οτιδήποτε, αλλά δεν ήξερα τι ακριβώς και πότε. Όταν τον πλησίασα περίπου 1,5 μέτρο πίστεψα ότι θα παραδοθεί. Το χέρι με το οποίο κρατούσε το όπλο έπεσε στο πλάι και έσκυψε το κεφάλι του. Μια σκέψη επιβράβευσης μου πέρασε από το μυαλό.. Σκέφτηκα ότι κατάφερα να του αλλάξω την αρχική του πρόθεση. Πρότεινα το χέρι μου να του πάρω το όπλο. Τότε με μια αστραπιαία κίνηση ανέβασε το όπλο του που εκπυρσοκρότησε αμέσως και το βλήμα με χτύπησε στο ύψος της τσέπης του πουκάμισου μου. Εκείνη την στιγμή, ένιωσα ένα παράξενο συναίσθημα. Τα πράγματα δεν ήταν όπως τα έβλεπα στην τηλεόραση. Αν και φορούσα αλεξίσφαιρο, ένιωθα σαν να με χτυπούσε κάποιος με γροθιές και στην συνέχεια να με καρφώνει με ένα καυτό χοντρό σίδερο. Κατάλαβα ότι χτυπήθηκα άσχημα. Άρπαξα το όπλο του με το αριστερό μου χέρι και μόλις του το απέσπασα, έμεινε τελείως αδρανής. Στεκόταν μπροστά μου ακίνητος, σαν ένα φυτό. Βγήκα έξω και περίμενα ενισχύσεις και το ασθενοφόρο. Φυσικά μετά διαπιστώθηκε ότι το άτομο βρισκόταν υπό την επήρεια ψυχοφαρμάκων. Πριν συμβεί αυτό είχα απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου η μάλλον πίστευα ότι ήμουν υπεράνθρωπος. Ανακάλυψα όμως, ευτυχώς, όχι πολύ αργά, ότι έχω κι εγώ ανθρώπινες αδυναμίες, ότι κάνω λάθη και ότι είναι εύκολο να τραυματιστώ όπως όλοι οι άλλοι. Ευτυχώς που με πυροβόλησε στο στήθος, και στάθηκα τυχερός, φανταστείτε να με πυροβολούσε στο κεφάλι η τον λαιμό, τώρα μπορεί να μην ζούσα.>>
Από την πιο πάνω μαρτυρία συμπεραίνουμε ότι το λάθος του αστυνομικού είναι ότι πήγε μόνος του να αντιμετωπίσει τον οπλισμένο ύποπτο, χωρίς να καλέσει ενισχύσεις, ούτε φυσικά να κρατήσει κάποια απόσταση η να καλυφθεί, θέτοντας τον εαυτό του και την οικογένεια του υπόπτου σε άμεσο κίνδυνο.
Όπως είχα γράψει και στο άρθρο Ασφάλεια σε στόχους ποτέ δεν αφήνουμε κάποιον να μας πλησιάσει πέρα από τα δυο μέτρα, όποιος και αν είναι..
Και πάμε να δούμε την εσφαλμένη αίσθηση της ασφάλειας που έχουν οι Αστυνομικοί νομίζοντας ότι κρατώντας ένα όπλο είναι παντοδύναμοι, και ότι φορώντας ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο είναι ασφαλείς και άτρωτοι.
( Ερώτηση από Αστυνομικό στην Γαλλία, σε σεμινάριο για την χαρτογράφηση του εγκλήματος)
Ερώτηση: Δάσκαλε εξοπλιστήκαμε με αλεξίσφαιρα μάρκας … , και το όπλο μου είναι … διαμετρήματος ….., για να καθαρίσουμε την … περιοχή, ποιο είναι το καλύτερο αλεξίσφαιρο και πιο ασφαλές;
Απάντηση που έδωσα: Δεν υπάρχει καλύτερο η χειρότερο, το Αλεξίσφαιρο σας εξασφαλίζει το 30% προστασίας του ανθρώπινου σώματος, που περιλαμβάνει μόνο τα ζωτικά όργανα, έστω και αν φοράτε αντιβλητική πλάκα, η αλεξίσφαιρο θώρακα που παρέχει προστασία από βλήματα φυσιγγίων διαμετρήματος 7,62 mm, με πλήρες μεταλλικό περίβλημα (FMJ), με ονομαστικές μάζες 150 grains (9,7 γραμ.) και ταχύτητα πρόσκρουσης 838 μέτρα (2750 πόδια) το δευτερόλεπτο η λιγότερο, αν θέλει κάποιος να σας πλήξει μπορεί να σας σημαδέψει στον λαιμό, το κεφάλι, τα χέρια, τα πόδια και σε σημεία καίρια, για παράδειγμα μπορεί να μας πλήξει στην αρτηρία του βραχίονα που αντλεί περίπου 5 λίτρα αίμα το λεπτό. Αν σε κόψει κάποιος εκεί με μαχαίρι, η σε πετύχει με σφαίρα, πεθαίνεις ακαριαία από αιμορραγία. Επίσης το όπλο είναι ένα εργαλείο που μπορείς να σκοτώσεις η να σκοτωθείς από τον ανασφαλή χειρισμό του. Και το καλύτερο όπλο να έχεις, αν θέλει κάποιος να σε σκοτώσει, θα σε βρει και θα το κάνει. Σε μια κρίσιμη στιγμή αυτό που θα σε σώσει δεν θα είναι το όπλο, ούτε το αλεξίσφαιρο, αλλά το μυαλό σου και η συνεχής εκπαίδευση που θα σε βοηθήσει να το καλλιεργείς….. Να θυμάστε πως ότι είναι ζωντανός οργανισμός πλήγεται, ότι πλήγεται αιμορραγεί και ότι αιμορραγεί εξουδετερώνεται και πεθαίνει…Μην έχετε την ψευδαίσθηση ότι επειδή κρατάτε όπλο είστε και άτρωτοι! και η πέτρα ακόμη ραγίζει και σπάει… και το σίδερο ακόμα σκουριάζει και λυγίζει…..
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ
Πάμε τώρα να δούμε μια συνέντευξη από κάποιον εγκληματία που καταδικάστηκε για ληστείες, κατά συρροή δολοφόνος εκ προθέσεως, που είναι ενδεικτική της νοοτροπίας και της εκπαίδευσης των κακοποιών, αλλά περισσότερο με ενδιέφερε να μάθω τι γνώμη έχουν για τους αστυνομικούς.
Ερώτηση: Τι ακριβώς συνέβη εκείνη την ημέρα; Θυμάσαι να μας περιγράψεις τα περιστατικά;
Απάντηση: Εκείνο το πρωί διέπραξα μια ληστεία, μπήκα μέσα στο κατάστημα οπλισμένος με ένα περίστροφο 0,38. Κατευθύνθηκα στην ταμία και με την απειλή του όπλου μου της πήρα 3.500 δολάρια. Τότε ακούστηκε ο γνώριμος ήχος της σειρήνας και κατάλαβα ότι έφθανε η Αστυνομία. Άρχισα να τρέχω κατά μήκος του καταστήματος, μια απόσταση περίπου 30 μέτρων, όταν ένας αστυνομικός φάνηκε στην πόρτα με προτεταμένο το περίστροφό του, τρόμαξα, και τον πυροβόλησα.
Ερώτηση: Όταν πυροβόλησες, πως το έκανες;
Απάντηση: Ενστικτωδώς! Βρισκόμουν σε μια απόσταση 5 περίπου μέτρων από την πόρτα. Το όπλο μου το είχα στην ζώνη, πλάι μου, και όταν τον είδα να στέκεται στο κατώφλι της πόρτας, το όπλο μου σηκώθηκε και έφυγε μια σφαίρα, ανακλαστικά, δεν σημάδεψα τίποτα..
Ερώτηση: Πιστεύεις ότι είσαι καλός σκοπευτής;
Απάντηση: Όχι, ποτέ δεν είχα εξασκηθεί πολύ. Πιστεύω ότι ο καθένας μπορεί να στρέψει ένα πιστόλι και να πυροβολήσει τον στόχο του. Πρέπει να κάνεις έτσι, (δείχνει γρήγορα με το δάχτυλό του) μπουμ και σκοτώνεις.
Ερώτηση: Τη στιγμή που πάτησες την σκανδάλη, τι σκέψεις πέρασαν από το μυαλό σου;
Απάντηση: Η Διαφυγή, ο Αστυνομικός ήταν απειλή στην ελευθερία μου και στην πλεονεξία μου για το χρήμα, ήταν στην μέση.
Ερώτηση: Τι λάθη νομίζεις ότι έκανε;
Απάντηση: Θα έπρεπε να περιμένει βοήθεια, μπορούσε να κρυφτεί και να δώσει μια διαταγή , να απευθύνει μια πρόσκληση: Πέτα το όπλο σου σε σημαδεύω, έλα έξω, οτιδήποτε! Δεν θα έπρεπε ποτέ να μπει στην πόρτα και να εκθέσει το σώμα του σε κίνδυνο.
Ερώτηση: Τώρα που ξέρεις… είσαι και σε καλή φυσική κατάσταση, πως θα αντιμετώπιζες μια αντιπαράθεση με αστυνομικούς, αν βρισκόσουν έξω στους δρόμους;
Απάντηση: Οι περισσότεροι Αστυνομικοί δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι. Είναι παχείς, αργοκίνητοι, πίνουν πολύ, ξενυχτούν και δεν κοιμούνται καλά. Άλλοι πάσχουν από έλκος, καρδιοπάθειες, πρόωρες αρρώστιες. Ένα άτομο που διατηρείται σε καλή φυσική κατάσταση ενεργεί σωστά και ψύχραιμα. Βλέπει καλά και η σκόπευσή του είναι καλή. Διαθέτει περισσότερη αντοχή και υπομονή, και αντιλαμβάνεται καλύτερα τα πράγματα.
Ερώτηση: Πως προετοιμάζονται αυτοί που βγαίνουν στους δρόμους για να αντιμετωπίσουν αστυνομικούς, αν χρειαστεί;
Απάντηση: Οι περισσότεροι τους βλέπουν σαν εχθρούς, απειλή. Φυσικά, ένα άτομο που έχει ένα κρυμμένο όπλο δεν σκοπεύει να παραδοθεί αμέσως. Επομένως είναι καθαρά θέμα του ποιος θα τραβήξει πρώτος την σκανδάλη. Αν προλάβω εγώ, το δικό σου όπλο δεν μετράει.. Έτσι παίζεται το παιχνίδι!
Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ – ΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Η Εσφαλμένη αίσθηση της ασφάλειας που κυριαρχεί στην χώρα μας για την Αστυνομία απέχει πολύ από την πραγματικότητα! Οι περισσότεροι βλέπουν τους Αστυνομικούς σαν μάγους με τα μαγικά ραβδιά όπου με μια κίνηση θα τους λύσουν όλα τα προβλήματα και θα τους σώσουν από κάθε απειλή, έτσι απλά! Άλλοι πάλι γοητεύονται από την στολή και νομίζουν ότι αφού υπάρχει στον χώρο κάποιος Αστυνομικός είναι και οι ίδιοι ασφαλείς. Δυστυχώς όμως πίσω από την στολή υπάρχει κάποιος θνητός άνθρωπος, όπως όλοι μας, ένας ανακριτικός υπάλληλος, που έχει κι αυτός συναισθήματα. Δεν είναι υπεράνθρωπος, ούτε ο σωτήρας μας. Κι όπως θα διαβάσετε παρακάτω, το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας μας δεν τους υπολογίζουν, τους χτυπούν, τους βρίζουν, τους κλέβουν όπλα, ασυρμάτους και εξοπλισμό. Δεν έχουν καμία εξουσία, και με το παραμικρό τους αλλάζουν υπηρεσία, και τους βγάζουν σε διαθεσιμότητα..
Η Αστυνομία είναι ένα εκτελεστικό όργανο που εκτελεί εντολές, ανήκει στην αντεγκληματική πολιτική, ένας από τους κλάδους της εγκληματολογίας, που περιλαμβάνει την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος, δεν πρέπει να περιμένουμε από την αστυνομία να μας παρέχει προστασία επί 24ωρου βάσης, καθώς είναι αριθμητικά περιορισμένη και ως εκ τούτου είναι αδύνατο να υπάρχει ένας αστυνομικός για κάθε πολίτη ανά πάσα στιγμή.
Άλλωστε ούτε οι ίδιοι αστυνομικοί δεν είναι ασφαλείς, όταν τους τραυματίζουν οι εγκληματίες, και δεν τους αφήνουν να κάνουν σωστά την δουλειά τους οι ανώτεροι, είναι δυνατόν να παρέχουν στους πολίτες ασφάλεια;
Νομίζουμε λοιπόν ότι κάνοντας μια καταγγελία η καλώντας την Άμεσο δράση αμέσως θα μας λύσει τα προβλήματα; Ασφαλώς όχι, πέρα από τις ερωτήσεις που θα κάνουν για τον λόγο που τους κάλεσες, το μόνο που θα σου πουν είναι αν θες να κάνεις μήνυση, να κάνουν συστάσεις, να επιβάλουν κάποιο πρόστιμο, η να συλλάβουν τον δράστη, όπου την επόμενη μέρα θα είναι και πάλι ελεύθερος.
Γιατί αυτό είναι το Νομικό πλαίσιο στην χώρα μας… κι όπως είχα γράψει σε άρθρο μου για την ερμηνεία της άμυνας στο ποινικό δίκαιο, τις περισσότερες φορές το Δίκαιο δεν συμβαδίζει με την Ηθική.
Εδώ να επισημάνω ξανά την αρχή της αναλογικότητας στο άρθρο 23 του ποινικού κώδικα για την υπέρβαση ορίου της άμυνας, γιατί πολλοί δεν το καταλαβαίνουν, Πολίτες, Λιμενικοί, Στρατιωτικοί, Πυροσβέστες, Αστυνομικοί κτλ, και συνεχώς με ρωτούν….
Υπέρβαση του ορίου της άμυνας έχουμε όταν η βλάβη που απετράπη μέσω της άμυνας είναι δυσανάλογα μικρότερη από τη βλάβη που τελικά προκλήθηκε. Το αναγκαίο μέτρο της άμυνας επιβάλλεται από την αρχή της αναλογικότητας του άρθρου 25 παρ. 1 του Συντάγματος.
Αρχή της αναλογικότητας σημαίνει ότι τα μέτρα που θα πάρουμε εκείνη την ώρα θα είναι ανάλογα και με τα μέσα που θα διαθέσουμε.
Έτσι για παράδειγμα αν διαπιστώσει κάποιος έντρομος μέσα στη νύχτα ότι έχει μπει διαρρήκτης στο σπίτι του και τον πυροβολήσει, ακόμα και αν ο επίδοξος ληστής ήταν άοπλος, τότε έχει υπερβεί τα όρια της άμυνας, και έχει διαπράξει ανθρωποκτονία με πρόθεση, όμως με βάση τις περιστάσεις, ο αμυνόμενος, θα πρέπει να κριθεί ατιμώρητος, ανθρωποκτονία από αμέλεια, η ενδεχόμενο δόλο, διότι ήταν προφανώς φοβισμένος και δεν μπορούσε μέσα στο σκοτάδι να διακρίνει αν ο εισβολέας οπλοφορούσε ή όχι.
Παρομοίως με Αστυνομικό σε έλεγχο, ένα καλό παράδειγμα, είναι όταν κατά την διάρκεια πεζής περιπολίας ένας Αστυνομικός εντοπίζει ύποπτο άτομο σε απόσταση 6 μέτρων περίπου που προσπαθεί να διαρρήξει αυτοκίνητο. Μόλις ο διαρρήκτης αντιλαμβάνεται τον Αστυνομικό του επιτίθεται με μαχαίρι προκειμένου να αποφύγει την σύλληψη, τότε ο Αστυνομικός τον πυροβολεί 3 φορές και τον σκοτώνει (Πυροβολισμός Εξουδετέρωσης)… έχει υπερβεί το μέτρο της άμυνας, και η πράξη είναι άδικη (παράνομη), σε αυτή την περίπτωση εφαρμόζεται και επιτρέπεται μόνο ο πυροβολισμός ακινητοποίησης.
Άρθρο 3, Νόμος 3169/2003
Όσο αφορά τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις για ασφαλιστικά μέτρα όπου συνεχώς παραβιάζονται, περιπτώσεις όπου πάνω από 8 φορές είχε συλλάβει η Αστυνομία τον δράστη, με την σύγχρονη νομοθεσία όμως αποφυλακιζόταν σε σύντομο χρονικό διάστημα, και πάλι ενοχλούσε το θύμα, παρά την δικαστική απόφαση.
Η ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ
Οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν καταλάβει την ιδιότητα των Αστυνομικών και εκμεταλλευόμενοι τα κενά του νόμου, και τις ευεργετικές ρυθμίσεις στην νομοθεσία για τους ανήλικους, δεν διστάζουν να βρίζουν, να χτυπούν και να επιτίθονται στους Αστυνομικούς, γιατί γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει τιμωρία, και θα τους αφήσουν ξανά ελεύθερους, επομένως αυτά τα θεωρούν παιχνίδια! Από την άλλη πάλι ορισμένες ομάδες που δεν υπολογίζουν τις αρχές, νομίζουν ότι είναι και ασφαλείς μέσα σε αυτές τις ομάδες, γιατί έχουν την εντύπωση ότι ανήκουν σε αυτές, είτε αυτές αποτελούνται από μια εγκληματική οργάνωση, ένα κύκλωμα, μια συμμορία, ένα καρτέλ, είτε από μαφία. Στην πραγματικότητα τους χρησιμοποιούν, για να κάνουν την δουλειά τους, και με την πρώτη ευκαιρία στρέφονται εναντίον τους..
Εδώ η Εσφαλμένη αίσθηση της ασφάλειας που έχουν, είναι ότι δεν κινδυνεύουν από τις αρχές, αλλά από τους δικούς τους, και τους ανταγωνιστές τους, νομίζοντας ότι είναι ασφαλείς μέσα σε αυτές τις ομάδες, τις περισσότερες φορές όποιος μπλέξει μαζί τους, δύσκολα ξεμπλέκει, έτσι βλέπουμε καθημερινά να συμβαίνει το ξεκαθάρισμα λογαριασμών, να υπάρχουν δολοφονίες, συμβόλαια θανάτου για την επικράτηση κάποιων περιοχών και της εξουσίας….
ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Δυστυχώς την Δικαιοσύνη την βλέπουν σαν ένα παιχνίδι κάνοντας ψευδείς καταγγελίες, μέχρι που αποκαλύπτεται η Αλήθεια ενώπιον του Δικαστηρίου, έτσι αντί να αποκαλυφτεί η Αλήθεια από τους Ανακριτικούς Υπαλλήλους, οι ομολογίες καταλήγουν να δίνονται στις Αίθουσες των Δικαστηρίων, που τις περισσότερες φορές δεν βγαίνει η Αλήθεια ούτε εκεί, και οι υποθέσεις καταλήγουν στο αρχείο.
Βλέπε Δημοσίευμα:
Και αν νομίζετε ότι θα βρείτε το δίκιο σας στο Δικαστήριο ξανασκεφτείτε το! Χαρακτηριστικό παράδειγμα με κάποιον γιατρό που αρπαζόταν με το παραμικρό, του είχα επισημάνει δεκάδες φορές ότι δεν πρέπει να δίνει σημασία σε κανέναν, ούτε να ενδίδει σε προκλήσεις. Για κακή του τύχη δεν με άκουσε!
Εκείνη την νύχτα καθώς επέστρεφε στο σπίτι του, πέρασε από δίπλα του ένας νεαρός και του ξεστόμισε μια ειρωνική κουβέντα, αυτός αρπάχτηκε αμέσως και άρχισε τον καβγά, ο νεαρός τον χτύπησε και τον πρόσβαλε, αυτός κάλεσε την Αστυνομία και μέχρι να έρθει, ο Νεαρός εξαφανίστηκε, έδωσε κατάθεση στην Αστυνομία, και κατέθεσε μήνυση για εξύβριση και σωματική βλάβη, όταν βρήκαν τον ενήλικο αλλοδαπό νεαρό, τους τα είπε διαφορετικά, και μήνυσε τον γιατρό με ψευδή καταμήνυση, κατόπιν τον συνέλαβε η Αστυνομία, βρήκε και τον μπελά του, εκείνη την ώρα δεν υπήρχαν μάρτυρες στο συμβάν, καμία υπαίθρια κάμερα στο μέρος όπου έγινε το συμβάν, και ο λόγος του ήταν ενάντια στον δικό του. Μάλιστα στο δικαστήριο ο Νεαρός έφερε και δυο ψευδομάρτυρες για να ενισχύσει την κατηγορία του, τότε γεμάτος απόγνωση ο γιατρός απευθύνθηκε πάλι σε μένα όπου του έδωσα κάποιες οδηγίες για να μπορέσει να βρει το δίκιο του ξανά. Του έγραψα τι ακριβώς θα τους πει, και κατόπιν συνάντησης με τον νεαρό και τους δικηγόρους τους, μόλις τους είπε αυτά που του έγραψα, ο νεαρός μετά από λίγο του ζήτησε συγνώμη μετανιωμένος, και ομολόγησε ότι έφταιγε και ο ίδιος, τελικά κατέληξαν σε συμβιβασμό, αποσύροντας και οι δυο τις μηνύσεις. Έτσι, από μια λάθος παρόρμηση, από ασφαλής που ήταν, μέσα από μια σειρά αλυσιδωτά γεγονότα κατέληξε ο ίδιος κατηγορούμενος και ανασφαλής. Γι’αυτό πριν τα βάλετε με αγνώστους ξανασκεφτείτε το, αλλά με το μυαλό σας, και όχι με τα μάτια…όταν σκέφτεσαι με τα μάτια δεν μπορείς να κρίνεις σωστά, βλέπεις αυτό που φαίνεται και όχι αυτό που είναι πραγματικά! Ακούς και λες αυτό που θες, και όχι αυτό που πρέπει. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τις προθέσεις κάποιου, ούτε να τον αξιολογούμε από την εμφάνιση και μόνο.
Η ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
Οι περισσότεροι που έχουν την εσφαλμένη αίσθηση της σύγκρισης εδώ με το εξωτερικό, σχετικά με την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, είναι το γεγονός ότι στο εξωτερικό εφαρμόζεται η θανατική ποινή, ειδικότερα στην Αμερική που εφαρμόζονται οι νόμοι, και πυροβολούν χωρίς δεύτερη σκέψη, σε συμπλοκές, γιατί εκεί υπάρχει η μηδενική ανοχή.
Εδώ να ξεκαθαρίσω το τοπίο, πράγματι στο εξωτερικό συμβαίνει αυτό, αλλά εκεί οι συλλήψεις γίνονται με teaser, ενώ εδώ θεωρούνται παράνομα στην χρήση τους, εκεί υπάρχει εκπαίδευση, και για να σταματήσουν τον δράστη πυροβολούν στο πόδι, για να σταματήσουν ένα αυτοκίνητο ρίχνουν στα λάστιχα κτλ.
Εδώ στην Ελλάδα για να συλλάβουν ένα άτομο χρειάζεται να μαζευτούν πάνω από 10 αστυνομικοί, όπου και να τον πιάσουν την επόμενη θα είναι και πάλι έξω, μπορεί να πυροβολούν στην Αμερική, εκεί όμως είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα, αφού πολύ συχνά σκοτώνεται και κάποιος Αστυνομικός πάνω σε συμπλοκή, εκεί έχουν περισσότερους θανάτους, αφού από μικρή ηλικία δίνουν σε μικρά παιδιά το δικαίωμα της οπλοκατοχής. Συχνά γίνονται εκτελέσεις σε σχολεία, απαγωγές, εκρήξεις, τρομοκρατικές επιθέσεις, και δολοφονίες, που εδώ ακόμα είμαστε πολύ πίσω σε σχέση με αυτά που συμβαίνουν εκεί. Ευτυχώς στην χώρα μας ακόμα δεν είναι τόσο τραγική η κατάσταση σε σχέση με το εξωτερικό.
Η ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΔΙΑΡΡΗΞΕΩΝ – ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ
Τον Συγκεκριμένο επιχειρηματία τον είχαν διαρρήξει δεκάδες φορές, αλλά ποτέ δεν φαντάστηκε ότι τα άτομα που διέπρατταν τις διαρρήξεις θα ήταν από τα πιο έμπιστά του.
Είχε απευθυνθεί σε αρκετούς ειδικούς σε θέματα ασφαλείας, πάνω από 9 διαφορετικούς ειδικούς, όταν τον είπα να προσέχει ποιους βάζει στο σπίτι του, γνωρίζω πολύ καλά μου είπε ποιους βάζω στο σπίτι μου…δεν θα μου πεις εσύ τι να κάνω! αρχικά απέρριψε τις προτάσεις μου και απευθύνθηκε στους υπόλοιπους, όπου τα μέτρα που του πρότειναν, δεν ήταν τίποτε άλλο από συναγερμούς, καταγραφικά, κάμερες, θωρακισμένες πόρτες…άλλωστε το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να του πουλήσουν προϊόντα από τις εταιρίες που συνεργαζόταν.. με λίγα λόγια ένα έξυπνο σπίτι…όλα ηλεκτρονικά, κι όμως κάθε φορά που γινόταν διάρρηξη, η αστυνομία που καλούσε το μόνο που του έλεγε ήταν ότι μπορεί να κάνει μήνυση κατά παντός αγνώστου, αφού αδυνατούσε να ψάξει και να βρει τον ένοχο, έτσι άλλαζε θωρακισμένες πόρτες, άλλαζε κλειδαριές, μέχρι και τον σκύλο του δηλητηρίασαν, στο τέλος έβαλε και κάγκελα έξω από τα παράθυρα της μεζονέτας του, κι όμως στην τελευταία διάρρηξη κι αυτά τα έβγαλαν για να του πάρουν μια μεγάλη ακριβή τηλεόραση… γεμάτος απόγνωση και μέσα στην ανασφάλεια μου τηλεφώνησε και ζήτησε απεγνωσμένα την βοήθειά μου, του επισήμανα ότι για να τον βοηθήσω θα πρέπει να με ακούσει, και να κάνει όσα του πω, συμφώνησε, με μια πρώτη συνέντευξη για να γνωρίζω το ιστορικό, αμέσως βρέθηκαν οι ένοχοι, που ήταν κάποιοι τεχνικοί αλλοδαποί, που ερχόταν κάθε τρεις και λίγο να του κάνουν εργασίες, αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι του είχαν αλλάξει το λογισμικό του καταγραφικού, ο συναγερμός απενεργοποιούταν όποτε έκαναν τις διαρρήξεις, το ίδιο έκλειναν και οι κάμερες, ήταν καλοί γνώστες συστημάτων ασφαλείας, ο σκύλος ποτέ δεν γάβγιζε αφού τους ήξερε, οπότε το πεδίο ήταν ελεύθερο για να τον κλέψουν, τους είχαν συστήσει από την γειτονιά, και όποτε αυτός έλειπε, τον παρακολουθούσαν και χτυπούσαν, άλλαξα τα πάντα σε λογισμικό, πέρασα, επιπλέον λογισμικό κρυπτογράφησης ώστε να μην μπορεί εύκολα να το χακάρουν, και έτσι στην επόμενη διάρρηξη οι ποντικοί έπεσαν στην φάκα, νομίζοντας ότι ο συναγερμός είχε απενεργοποιηθεί, αυτός άρχισε να χτυπάει δυνατά καλώντας την άμεσο δράση, τους έπιασαν «στα πράσα» με τις ηλεκτρικές συσκευές στα χέρια τους, φυσικά υποβλήθηκε μήνυση και αγωγή, όπου τους ζητούσε αποζημίωση. Με ζητούσε πολλές φορές συγνώμη που δεν με άκουγε, και το είχε μετανιώσει που δεν με εμπιστεύτηκε από την αρχή…
Αυτή η περίπτωση μας θυμίζει την ταινία ¨Προσωπικά Μυστικά¨ με τον Pierce Brosnan, παραγωγής 2016, με έναν χάκερ που τον έφερε στο σπίτι του και αυτός του είχε κλέψει όλα τα προσωπικά του δεδομένα από την εταιρία μέχρι την οικογένειά του. Δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, πολύ εύκολα μπορείς να κλέψεις προσωπικά δεδομένα από τον οποιοδήποτε και να τα χρησιμοποιήσεις εναντίον του.
Ο Συγκεκριμένος κύριος είχε λοιπόν την εσφαλμένη αίσθηση ασφάλειας ότι κάθε φορά που περνούσε θωρακισμένη πόρτα, άλλαζε κλειδαριά, και όποια μέτρα έπαιρνε, πίστευε ότι δεν θα παραβιαζόταν, νόμιζε ότι ήταν ασφαλής….
Τελειώνοντας το άρθρο να επισημάνω ότι η εσφαλμένη αίσθηση της ασφάλειας είναι ο ενδιάμεσος κρίκος ανάμεσα στην ασφάλεια και την ανασφάλεια. Ο κάθε άνθρωπος έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να βλέπει τον κόσμο, να ερμηνεύει τα γεγονότα και τις ενέργειες των ανθρώπων που μας περιβάλλουν. Αυτή είναι η στάση τους και καθορίζει κατά μεγάλο μέρος το τι μας συμβαίνει στην ζωή. Αν η στάση μας είναι φοβισμένη, βλέπουμε τα αρνητικά σε κάθε περίσταση. Τότε σταματάμε και να ρισκάρουμε. Κατηγορούμε τους άλλους πάντα για τα λάθη που γίνονται, κι έτσι δεν μαθαίνουμε από αυτά. Αν νιώθουμε εχθρικοί η καχύποπτοι, κάνουμε και τους άλλους να αισθάνονται με τα ίδια συναισθήματα απέναντί μας. Σαμποτάρουμε την καριέρα και τις σχέσεις μας, δημιουργώντας ασυνείδητα τις συνθήκες που φοβόμαστε περισσότερο. Η ανθρώπινη στάση ωστόσο είναι εύπλαστη. Κάνοντας την στάση μας πιο θετική, ανοιχτή και ανεκτική σε άλλους ανθρώπους, μπορούμε να προκαλέσουμε μια διαφορετική δυναμική, μπορούμε να μάθουμε από τις αντιξοότητες, να δημιουργήσουμε ευκαιρίες από το τίποτα, και να προσελκύσουμε τους ανθρώπους κοντά μας. Πρέπει να διερευνήσουμε τα όρια της θέλησής μας και πόσο μακριά μπορούν να μας οδηγήσουν, αξίζει να προσπαθήσουμε…
ΜΠΛΙΑΜΠΤΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ
– ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
– ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ (SECURITY SPECIALIST)
– MASTER OF SCIENCE DEGREE, (Msc) IN CYBERCRIME AND NETWORK SECURITY
– MASTER OF SCIENCE DEGREE, (MSc) IN CRIMINAL JUSTICE EXECUTIVE MANAGEMENT
– DOCTORATE DEGREE, (PhD) IN ENVIRONMENTAL CRIMINOLOGY
– DOCTORATE DEGREE, (PhD) IN BEHAVIORAL CRIMINOLOGY
Δείτε ακόμα:
Eκπαίδευση κραβ μαγκά για παιδιά “12+”
