ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ – Real Crime

---

Ένα αρκετά εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο από τον Μέντορα και expert στην Ασφάλεια, κύριο Μπλιάμπτη Ευθύμιο, που αφορά το πραγματικό έγκλημα, πάνω στο οποίο ειδικεύεται, Ο Επιστημονικός Συνεργάτης μας αναλύει για την αντικοινωνική, αποκλίνουσα συμπεριφορά, τις διαταραχές και τις θεραπείες που υπάρχουν. Το υλικό είναι και πάλι από το τελευταίο Διδακτορικό του πάνω στην συμπεριφοριστική Εγκληματολογία. Για ακόμα μια φορά τον ευχαριστούμε για την παραχώρηση του άρθρου και τις πολύτιμες γνώσεις του που μοιράζεται μαζί μας. Αποκλειστικά από την KRAV MAGA PROTECTION INTERNATIONAL

 

ΑΝΑΛΥΣΗ ΛΕΞΕΩΝ

 

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ: αυτό που ανήκει ή αναφέρεται σε αληθινά πράγματα, η γεγονότα, αληθινό, αντικειμενικό, στα νομικά: αυτός που αναφέρεται σε κάποιο περιουσιακό αντικείμενο: «πραγματικό (ή εμπράγματο) δίκαιο».

ΕΓΚΛΗΜΑ: (από το ρήμα εγκαλώ) = βαριά παράβαση του ανθρώπινου και του θείου νόμου, κάθε αδίκημα για το οποίο ο νόμος έχει προβλέψει την επιβολή ποινής.

 

Στην Εγκληματολογία το έγκλημα χωρίζεται σε Νομικό και Πραγματικό.
(In Criminology, crime is divided into Legal and Real)

• Το Νομικό που δεν είναι τίποτε άλλο παρά γραπτοί κανόνες δικαίου, που αναφέρουν ότι το έγκλημα είναι πράξη καταλογιστέα στον δράστη, η παράληψη οφειλόμενης πράξης.
• Το Πραγματικό έγκλημα που είναι η Αντικοινωνική Συμπεριφορά η Αποκλίνουσα. Η Ειδίκευσή μου είναι πάνω στο πραγματικό έγκλημα και ο χαρακτηρισμός που θα του έδινα είναι Ολίσθημα της ανθρώπινης συμπεριφοράς, ως πράξη αντίστοιχα του νομικού εγκλήματος. Όπου υπάρχει ανθρώπινη παρέμβαση σε Ολίσθημα, υπάρχει πραγματικό έγκλημα, όπως καταστροφές στην φύση, βανδαλισμοί, δολοφονίες, ληστείες, εγκλήματα κατά τις ανθρωπότητας, ατομική βόμβα, βιολογικός, χημικός, πυρηνικός πόλεμος, και διάφορες τεχνικές για κάθε είδους απάτη, που μόνο ο ανθρώπινος νους μπορεί να διανοηθεί. Τι είναι όμως η Αντικοινωνική Συμπεριφορά, και τι η Αποκλίνουσα;

 

 

 

ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ:
(ANTISOCIAL BEHAVIOUR)

 

(Αντί + Κοινωνικός) Αυτός που είναι αντίθετος στους κοινωνικούς θεσμούς και προκαλεί προβλήματα με την συμπεριφορά του. Προβληματική Συμπεριφορά, που προκαλεί αναστάτωση με τις πράξεις του, μέσα σε ένα χώρο, σε μια ομάδα, σε μια κοινότητα, σε μια κοινωνία.

 

Οι αντικοινωνικές συμπεριφορές είναι ενέργειες που βλάπτουν ή δεν λαμβάνουν υπόψη την ευημερία των άλλων. Έχει επίσης οριστεί ως κάθε είδος συμπεριφοράς που παραβιάζει τα βασικά δικαιώματα ενός άλλου ατόμου και οποιαδήποτε συμπεριφορά που θεωρείται ότι είναι ενοχλητική για τους άλλους μέσα σε μια κοινωνία.

Υπάρχουν τρεις κύριες κατηγορίες για αντικοινωνική συμπεριφορά, ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων που επηρεάζονται:

 

Α) Η προσωπική αντικοινωνική συμπεριφορά είναι όταν ένα άτομο στοχεύει συγκεκριμένο άτομο ή ομάδα.

Β) Η ενοχλητική αντικοινωνική συμπεριφορά είναι όταν ένα άτομο προκαλεί προβλήματα, ενόχληση ή ταλαιπωρία σε μια κοινότητα.

Γ) Η περιβαλλοντική αντικοινωνική συμπεριφορά είναι όταν οι ενέργειες ενός ατόμου επηρεάζουν το ευρύτερο περιβάλλον, όπως δημόσιους χώρους ή κτίρια.

Κάτω από αυτούς τους κύριους τίτλους, η αντικοινωνική συμπεριφορά εμπίπτει σε έναν από τους 13 διαφορετικούς τύπους:

 

• Ενέδρα παγίδευσης οχήματος: Τοποθετώντας καρφιά στον δρόμο, η πετώντας πέτρες σε διερχόμενους οδηγούς τους αναγκάζουν να σταματήσουν στην μέση του δρόμου όπου και γίνονται οι επιθέσεις
• Ακατάλληλη χρήση ενός οχήματος: Αγώνες δρόμου, με αυτοκίνητα η με μηχανές, υπερβολική ταχύτητα αγνοώντας ότι με αυτές τις απερισκεψίες μπορεί να κλείσει ένα σπίτι η το δικό του προκαλώντας τροχαίο ατύχημα.
• Ασυνεπής συμπεριφορά: Αυτό αναφέρεται σε γενική ενοχλητική συμπεριφορά σε δημόσιο χώρο ή σε μέρος όπου έχει πρόσβαση το κοινό, όπως ιδιωτικά κλαμπ. Δεν περιλαμβάνει συμπεριφορά που σχετίζεται με το σπίτι, παρενόχληση ή δημόσια αναταραχή που πρέπει να αναφέρονται ως εγκλήματα.
• Ενοχλητικοί γείτονες: Αυτό καλύπτει τυχόν φασαρία ή γενική ενόχληση που προκαλείται από γείτονες, συμπεριλαμβανομένων των διαφορών ορίου και στάθμευσης. Καλύπτει επίσης την ενόχληση θορύβου από πάρτι, καβγάδες, ερωτικές συνευρέσεις, ή την αναπαραγωγή δυνατής μουσικής.
• Απορρίμματα ή σύνεργα ναρκωτικών: Αυτό περιλαμβάνει την τοποθέτηση σύριγγας και την απόρριψη της στο δρόμο, σκουπιδιών ή εξαρτημάτων ναρκωτικών σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο.
• Προβλήματα με ζώα: Καλύπτει κάθε περίπτωση όπου τα κατοικίδια δημιουργούν ενόχληση γαβγίζοντας όλη νύχτα, ή η συμπεριφορά των ανθρώπων που σχετίζεται με τη χρήση ζώων θεωρείται αντικοινωνική. Περιλαμβάνει ανεξέλεγκτα ζώα, φίδια, σαύρες, αδέσποτα σκυλιά, βασανισμός ζώων, η ρύπανση και εκφοβισμός από ένα ζώο.
• Καταπάτηση: Πρόκειται για οποιαδήποτε κατάσταση στην οποία οι άνθρωποι έχουν εισέλθει σε ξένη γη, νερό ή χώρους χωρίς νόμιμη εξουσία ή άδεια. Κυμαίνεται από τη λήψη μιας μη εξουσιοδοτημένης συντόμευσης μέσω ενός κήπου έως τη δημιουργία μη εξουσιοδοτημένων κάμπινγκ. Αυτό περιλαμβάνει την κλοπή ως πράξη τυχοδιωκτισμού, γιατί αυτός που θα καταπατήσει κάτι ξένο θα το κάνει χωρίς άδεια.
• Κλήσεις ενόχλησης: Καλύπτει κάθε τύπο επικοινωνίας μέσω τηλεφώνου που προκαλεί άγχος και ενόχληση, συμπεριλαμβανομένων σιωπηλών κλήσεων και ενοχλητικών «κρύων κλήσεων» από επιχειρήσεις. Δεν καλύπτει άσεμνες, απειλητικές ή προσβλητικές συμπεριφορές που πρέπει να αναφέρονται ως εγκλήματα.
• Ποτό στο δρόμο: Αυτό σχετίζεται με το ποτό χωρίς άδεια σε δημόσιους χώρους, όπου η συμπεριφορά των εμπλεκόμενων ατόμων θεωρείται αντικοινωνική όπως καβγάδες με διερχόμενους, φθορές σε τζάμια, αυτοκίνητα, μαγαζιά, στάσεις λεωφορείων. Καλύπτει επίσης μη προγραμματισμένα και αυθόρμητα πάρτι που καταπατούν το δρόμο.
• Δραστηριότητα που σχετίζεται με την πορνεία : Αυτό σχετίζεται με οποιαδήποτε δραστηριότητα που περιλαμβάνει την πορνεία, όπως λιποθυμία, εμφάνιση παρενόχλησης περαστικών, ή προώθηση της πορνείας. Μπορεί επίσης να αναφέρεται σε δραστηριότητες εντός και γύρω από ένα πορνείο που επηρεάζει τους κατοίκους της περιοχής. Δεν περιλαμβάνει το «περιορισμό της ανίχνευσης» που πρέπει να αναφέρεται ως έγκλημα.
• Οχλητικός θόρυβος: Αυτό σχετίζεται με όλα τα περιστατικά ενόχλησης θορύβου που δεν αφορούν γείτονες αλλά του τύπου έργων στον δρόμο, κομπρεσέρ, καβγάς διερχόμενων, δυνατή μουσική…
• Επαιτεία: Αυτό καλύπτει όσους ενοχλούν ή ζητούν φιλανθρωπικές δωρεές σε δημόσιο χώρο ή ενθαρρύνουν ένα παιδί να το κάνει, χωρίς άδεια. Οι πωλητές εισιτηρίων χωρίς άδεια σε ή κοντά σε κόμβους δημόσιων συγκοινωνιών ενδέχεται επίσης να εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία.
• Κατάχρηση πυροτεχνημάτων : Αυτό θα περιλαμβάνει την παράνομη χρήση πυροτεχνημάτων, την παράνομη πώληση ή κατοχή πυροτεχνημάτων και θορύβου που δημιουργείται από πυροτεχνήματα.

 

Αντικοινωνική συμπεριφορά και νόμος (Antisocial behavior and law)

 

Για τα Ελληνικά δεδομένα σχετικά με το Νομικό έγκλημα έχει δημιουργηθεί μια στρέβλωση ανάμεσα στην ποινή, την ηθική και την τιμωρία, ο μισός ποινικός κώδικας έχει καταργηθεί, το νόμιμο μετατρέπεται σε παράνομο και το παράνομο ερμηνεύεται σαν νόμιμο, αυτό που κυριαρχεί εν τέλη είναι η δήλη εγκληματικότητα, το πραγματικό έγκλημα και το πολιτικό…

 

 Κάποιος συμπεριφέρεται με αντικοινωνικό τρόπο εάν:

ενεργούν με τρόπο που προκαλεί, ή είναι πιθανό να προκαλέσει, ένταση ή κίνδυνο, ή κάνουν πολλά πράγματα για μια χρονική περίοδο που προκαλούν ή είναι πιθανό να προκαλέσουν ανησυχία ή αγωνία σε τουλάχιστον ένα άτομο που ζει σε άλλο σπίτι, η μέσα σε μια κοινωνία.

Όποιο και αν είναι το πρόβλημα, πρέπει να έχει συμβεί περισσότερες από μία φορές σε τουλάχιστον ένα άτομο. Εάν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό, δεν θα μετρά ως αντικοινωνική συμπεριφορά, αν και μπορεί να υπάρχουν και άλλες λύσεις  στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

 

Παραδείγματα αντικοινωνικής συμπεριφοράς
(Examples of antisocial behavior)

Ακολουθούν ορισμένα παραδείγματα πραγμάτων που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως αντικοινωνική συμπεριφορά βάσει του νόμου:

 

– θορυβώδεις γείτονες, δυνατή μουσική, φωνές από καβγάδες, ομιλίες δυνατές κυρίως σε ώρες κοινής ησυχίας, η ερωτικές περιπτύξεις.

– Γκράφιτι σε δημόσιους χώρους, τοίχους, κτίρια.

– κατανάλωση αλκοόλ ή ναρκωτικών που οδηγεί τους ανθρώπους να είναι επιθετικοί, προκλητικοί και να προκαλούν προβλήματα.

– μεγάλες ομάδες οργανωμένες, η παρέες, που περιφέρονται στο δρόμο (εάν προκαλούν, ή ενδέχεται να προκαλέσουν, συναγερμό και ένταση )

προβλήματα απορριμμάτων

– ρατσισμός, παρενόχληση σε ομάδες ανθρώπων.

 

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ
(Antisocial Behavior Disorders)

–

Η αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας, που μερικές φορές ονομάζεται κοινωνιοπάθεια, είναι μια ψυχική διαταραχή στην οποία ένα άτομο δεν δείχνει συνήθως κανένα σεβασμό για το σωστό και το λάθος, αγνοεί τα δικαιώματα και τα συναισθήματα των άλλων. Τα άτομα με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας τείνουν να ανταγωνίζονται, να χειραγωγούνται ή να αντιμετωπίζουν τους άλλους σκληρά ή με άσχημη αδιαφορία. Δεν δείχνουν ενοχή ή τύψεις για τη συμπεριφορά τους.

 

Άτομα με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας συχνά παραβιάζουν το νόμο, και γίνονται εγκληματίες. Μπορεί να ψεύδονται, να συμπεριφέρονται βίαια ή παρορμητικά και να έχουν προβλήματα με τη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ. Λόγω αυτών των χαρακτηριστικών, τα άτομα με αυτή τη διαταραχή συνήθως δεν μπορούν να εκπληρώσουν ευθύνες που σχετίζονται με την οικογένεια, την εργασία ή το σχολείο.

Τα αντικοινωνικά σημεία και τα συμπτώματα διαταραχής της προσωπικότητας μπορεί να περιλαμβάνουν:

 

• Αγνοούν το σωστό και το λάθος
• Επίμονο ψέμα ή εξαπάτηση για εκμετάλλευση άλλων ανθρώπων
• Είναι ανυπόμονοι, κυνικοί και αγενείς στους άλλους.
• Χρησιμοποιούν την γοητεία ή την εξυπνάδα τους για τον χειρισμό των άλλων για προσωπικό κέρδος ή προσωπική απόλαυση
• Αλαζονεία, αίσθηση ανωτερότητας και υπερβολική άποψη
• Επαναλαμβανόμενα προβλήματα με το νόμο, συμπεριλαμβανομένης της εγκληματικής συμπεριφοράς
• Παραβιάζει επανειλημμένα τα δικαιώματα των άλλων μέσω εκφοβισμού και αν εντιμότητας
• Παρορμητικότητα ή αποτυχία σχεδιασμού σε δραστηριότητες.
• Εχθρότητα, σημαντική ευερεθιστότητα, διέγερση, επιθετικότητα ή βία
• Έλλειψη συναισθήματος για τους άλλους, και έλλειψη μετάνοιας για να τους βλάψουν
• Περιττή ανάληψη κινδύνων ή επικίνδυνη συμπεριφορά χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ασφάλεια του εαυτού του ή των άλλων
• Κακές συναναστροφές, ή καταχρηστικές σχέσεις
• Αποτυχία να λάβουν υπόψη τις αρνητικές συνέπειες της συμπεριφοράς τους ή να μάθουν από αυτές
• Είναι ασυνεπείς, ανεύθυνα άτομα και επανειλημμένα παραλείπουν την εκπλήρωση εργασιών ή οικονομικών υποχρεώσεων τους.
• Οι ενήλικες με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας εμφανίζουν συνήθως συμπτώματα διαταραχής συμπεριφοράς πριν από την ηλικία των 15 ετών. Τα σημεία και τα συμπτώματα της διαταραχής συμπεριφοράς περιλαμβάνουν σοβαρά, επίμονα προβλήματα συμπεριφοράς, όπως:

 

• Επιθετικότητα απέναντι σε ανθρώπους και ζώα
• Καταστροφή περιουσίας
• Δολιότητα
• Κλοπή
• Σοβαρή παραβίαση κανόνων

 

Αν και η αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας θεωρείται δια βίου, σε μερικούς ανθρώπους, ορισμένα συμπτώματα – ιδιαίτερα καταστροφική και εγκληματική συμπεριφορά – μπορεί να μειωθούν με την πάροδο του χρόνου. Αλλά δεν είναι σαφές εάν αυτή η μείωση είναι αποτέλεσμα γήρανσης ή αυξημένης συνειδητοποίησης των συνεπειών της αντικοινωνικής συμπεριφοράς.

Αιτίες της αντικοινωνικής διαταραχής είναι η προσωπικότητα και ο συνδυασμός σκέψεων, συναισθημάτων και συμπεριφορών που κάνει όλους τους ανθρώπους μοναδικούς. Είναι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι βλέπουν, κατανοούν και σχετίζονται με τον έξω κόσμο, καθώς και πώς βλέπουν τον εαυτό τους. Η προσωπικότητα διαμορφώνεται κατά την παιδική ηλικία, διαμορφώνεται μέσω αλληλεπίδρασης κληρονομικών τάσεων και περιβαλλοντικών παραγόντων. Η ακριβής αιτία της αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας δεν είναι γνωστή, αλλά τα γονίδια μπορεί να τους κάνουν ευάλωτους στην ανάπτυξη αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας, και οι καταστάσεις ζωής μπορεί να προκαλέσουν την ανάπτυξή τους. Όπως:

• Αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι εγκεφαλικές λειτουργίες ενδέχεται να είχαν προκύψει κατά την ανάπτυξη του εγκεφάλου
• Ορισμένοι παράγοντες φαίνεται να αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας
• Διάγνωση διαταραχής της παιδικής συμπεριφοράς
• Οικογενειακό ιστορικό αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας ή άλλων διαταραχών προσωπικότητας ή διαταραχών ψυχικής υγείας
• Να έχει υποστεί κακοποίηση ή παραμέληση κατά την παιδική ηλικία, υπόψιν αυτά τα άτομα γίνονται συνήθως εξαιρετικά επιθετικά και προβαίνουν σε βίαια εγκλήματα, στην ενηλικίωσή τους. (Παράδειγμα με τον δολοφόνο Δημήτρη Βαρκινό, η γνωστός, ο ταξιτζής που σκότωνε για το τίποτα. Είχε δράσει την δεκαετία του 1980 στην Ελλάδα.)
• Ασταθής, βίαιη ή χαοτική οικογενειακή ζωή κατά την παιδική ηλικία
• Οι άνδρες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας από ότι οι γυναίκες.

–    Οι επιπλοκές, οι συνέπειες και τα προβλήματα της αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας μπορεί να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα:

 

• Κακοποίηση συζύγου ή κακοποίηση και παραμέληση παιδιών
• Προβλήματα με το αλκοόλ ή τη χρήση ουσιών
• Έχει εκτίσει ποινή στην φυλακή για κάποιο αδίκημα.
• Έχει δολοφονικές ή αυτοκτονικές συμπεριφορές.
• Έχοντας άλλες ψυχικές διαταραχές όπως κατάθλιψη ή άγχος
• Χαμηλή κοινωνική και οικονομική κατάσταση η έλλειψη στέγης
• Πρόωρος θάνατος, συνήθως ως αποτέλεσμα βίας

Δεν υπάρχει σίγουρος τρόπος ώστε να αποφευχθεί η ανάπτυξη αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας σε άτομα που κινδυνεύουν. Επειδή η αντικοινωνική συμπεριφορά πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες της στην παιδική ηλικία, οι γονείς, οι δάσκαλοι και οι παιδίατροι μπορεί να είναι σε θέση να εντοπίσουν έγκαιρα προειδοποιητικά σημάδια. Μπορεί να βοηθήσουν εντοπίζοντας εκείνους που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, όπως τα παιδιά που παρουσιάζουν σημάδια διαταραχής συμπεριφοράς και, στη συνέχεια, να προσφέρουν έγκαιρη παρέμβαση. Αν δεν βοηθήσουν κάποιον από την παιδική του ηλικία τότε είναι πολύ δύσκολο σε μεγάλη ηλικία να αντιμετωπίσει τα τραύματα που του έχουν προκαλέσει. Συνήθως δεν γιατρεύονται εύκολα.

Μελέτες έχουν δείξει ότι σε παιδιά ηλικίας 13-14 ετών που εκφοβίζουν ή δείχνουν επιθετική συμπεριφορά απέναντι σε άλλους εμφανίζουν αντικοινωνικές συμπεριφορές κατά την πρώιμη ενηλικίωσή τους.  Υπάρχουν ισχυρές στατιστικές σχέσεις που δείχνουν αυτήν τη σημαντική σχέση μεταξύ επιθετικότητας παιδικής ηλικίας και αντικοινωνικών συμπεριφορών. Οι αναλύσεις διαπίστωσαν ότι το 20% αυτών των παιδιών που παρουσιάζουν αντικοινωνικές συμπεριφορές σε μεταγενέστερες ηλικίες είχαν προβλήματα με δικαστήρια και με την αστυνομία ως αποτέλεσμα της συμπεριφοράς τους.

Πολλές από τις μελέτες σχετικά με την επιρροή των μέσων ενημέρωσης στην αντικοινωνική συμπεριφορά θεωρήθηκαν  σχετικοί. Ορισμένες έρευνες όμως έχουν βρει ισχυρούς συσχετισμούς μεταξύ της επιθετικότητας και της προβολής βίαιων μέσων ενημέρωσης. Η μόνη αποδεκτή ομόφωνη αλήθεια σχετικά με την αντικοινωνική συμπεριφορά είναι ότι η γονική καθοδήγηση ασκεί αναμφισβήτητα ισχυρή επιρροή. Η παροχή στα παιδιά σύντομων αρνητικών αξιολογήσεων των βίαιων χαρακτήρων βοηθά στη μείωση των βίαιων επιπτώσεων στο άτομο.

Οι οικογένειες επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την αιτία της αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Ορισμένες άλλες οικογενειακές αιτίες είναι το γονικό ιστορικό αντικοινωνικών συμπεριφορών, το αλκοόλ και η κατάχρηση ναρκωτικών, η ασταθής ζωή στο σπίτι, η απουσία γονικής μέριμνας, η σωματική κακοποίηση, η γονική αστάθεια (ζητήματα ψυχικής υγείας , και η οικονομική δυσχέρεια στην οικογένεια.

Υπάρχει μια μικρή σχέση μεταξύ αντικοινωνικών χαρακτηριστικών προσωπικότητας στην ενηλικίωση, και περισσότερης τηλεοπτικής παρακολούθησης ως παιδί. Ο κίνδυνος της εγκληματικής συμπεριφοράς κατά την ενηλικίωση αυξήθηκε κατά σχεδόν 30% με κάθε ώρα που τα παιδιά περνούσαν την ώρα τους να παρακολουθούν τηλεόραση κατά μέσο όρο το σαββατοκύριακο. Οι συνομήλικοι τους μπορούν επίσης να επηρεάσουν την προδιάθεση κάποιου για αντικοινωνικές συμπεριφορές, ιδίως, τα παιδιά σε ομότιμες ομάδες είναι πιο πιθανό να συσχετιστούν με αντικοινωνικές συμπεριφορές εάν υπάρχουν στην ομάδα των ομότιμων τους. Ειδικά στο πλαίσιο της νεολαίας, τα πρότυπα ψέματος, εξαπάτησης και ενοχλητικών συμπεριφορών που βρίσκονται στα μικρά παιδιά είναι πρώιμα σημάδια αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Οι ενήλικες πρέπει να παρεμβαίνουν εάν παρατηρήσουν ότι τα παιδιά τους παρέχουν αυτές τις συμπεριφορές. Η έγκαιρη ανίχνευση είναι καλύτερη στα προσχολικά έτη και στα σχολεία μέσης εκπαίδευσης, με τις καλύτερες ελπίδες να διακόψει την πορεία αυτών των αρνητικών προτύπων. Αυτά τα πρότυπα στα παιδιά μπορούν να οδηγήσουν σε διαταραχή συμπεριφοράς , μια διαταραχή που επιτρέπει στα παιδιά να επαναστατούν ενάντια σε άτυπους κανόνες κατάλληλους για την ηλικία τους. Επιπλέον, αυτά τα αδικήματα μπορεί να οδηγήσουν σε αντιφατική διαταραχή, η οποία επιτρέπει στα παιδιά να είναι επιθετικά έναντι των ενηλίκων και να δημιουργούν εκδικητικές συμπεριφορές και πρότυπα. Επιπλέον, τα παιδιά που παρουσιάζουν αντικοινωνική συμπεριφορά είναι επίσης πιο επιρρεπή στον αλκοολισμό κατά την ενηλικίωση.

Μια πρόσφατη ανάλυση σε ολόκληρο το γονιδίωμα της αντικοινωνικής συμπεριφοράς σε ένα μεγάλο συνδυασμένο δείγμα έδειξε ότι ένας μεγάλος αριθμός γενετικών παραλλαγών χαμηλής ατομικής επίδρασης παίζει ρόλο στην αντικοινωνική συμπεριφορά.  Επιπλέον, αυτή η μελέτη έδειξε ότι αρκετές παραλλαγές δείχνουν συγκεκριμένες επιπτώσεις φύλου στην αντικοινωνική συμπεριφορά σε άνδρες και γυναίκες. Η μελέτη εντόπισε ένα συγκεκριμένο γονίδιο που είναι μια παραλλαγή γονιδίου μεταφορέα σεροτονίνης που σχετίζεται ιδιαίτερα με ψυχοπαθητικές τάσεις στους νέους. Ως υψηλό ποσοστό επικράτησης ψυχικής υγείας στα παιδιά, αναπτύσσονται πολλές παρεμβάσεις και θεραπείες για την πρόληψη αντικοινωνικών συμπεριφορών και για την ενίσχυση της φιλο-κοινωνικής συμπεριφοράς

Αρκετοί παράγοντες θεωρούνται ως άμεσες ή έμμεσες αιτίες ανάπτυξης αντικοινωνικής συμπεριφοράς στα παιδιά. Η αντιμετώπιση αυτών των παραγόντων είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη μιας αξιόπιστης και αποτελεσματικής παρέμβασης ή θεραπείας. Ο περιγεννητικός κίνδυνος των παιδιών, η ιδιοσυγκρασία, η νοημοσύνη , το επίπεδο διατροφής και η αλληλεπίδραση με γονείς ή δασκάλους, μπορούν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά τους. Όσο για τους γονείς ή τους δασκάλους, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους , οι συμπεριφορές τους, η κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση , το κοινωνικό δίκτυο και το περιβάλλον διαβίωσης μπορούν επίσης να επηρεάσουν την ανάπτυξη της αντικοινωνικής συμπεριφοράς των παιδιών.

Η ηλικία ενός ατόμου στην παρέμβαση αποτελεί ισχυρό προγνωστικό παράγοντα της αποτελεσματικότητας μιας δεδομένης θεραπείας. Τα συγκεκριμένα είδη αντικοινωνικών συμπεριφορών που εκτίθενται, καθώς και το μέγεθος αυτών των συμπεριφορών επηρεάζουν επίσης το πόσο αποτελεσματική είναι μια θεραπεία για ένα άτομο. Η συμπεριφορική εκπαίδευση γονέων  είναι πιο αποτελεσματική για παιδιά προσχολικής ή δημοτικής ηλικίας και η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία  έχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα για τους εφήβους.  Επιπλέον, η έγκαιρη παρέμβαση της αντικοινωνικής συμπεριφοράς είναι σχετικά πιο ελπιδοφόρα. Για παιδιά προσχολικής ηλικίας, η οικογένεια είναι το κύριο μέλημα για το πλαίσιο παρέμβασης και θεραπείας. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των παιδιών και των γονέων ή των δασκάλων, των γονικών δεξιοτήτων, της κοινωνικής υποστήριξης και της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης θα ήταν οι παράγοντες.  Για παιδιά σχολικής ηλικίας, το σχολικό πλαίσιο πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη.  Συνιστάται η συνεργασία μεταξύ γονέων, δασκάλων και ψυχολόγων στο σχολείο για να βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτύξουν την ικανότητα επίλυσης συγκρούσεων, να διαχειριστούν τον θυμό τους, να αναπτύξουν θετικές αλληλεπιδράσεις με άλλους μαθητές και να μάθουν προ-κοινωνικές συμπεριφορές τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο.

Επιπλέον, η εκπαίδευση για γονείς ή φροντιστές είναι επίσης σημαντική. Τα παιδιά τους θα ήταν πιο πιθανό να μάθουν θετικές κοινωνικές συμπεριφορές και να μειώσουν τις ακατάλληλες συμπεριφορές εάν γίνουν καλά πρότυπα και έχουν αποτελεσματικές γονικές δεξιότητες.

Η γνωστική  συμπεριφορική  θεραπεία (CBT), είναι μια πολύ αποτελεσματική, τεκμηριωμένη θεραπεία, σε σχέση με την αντικοινωνική συμπεριφορά.  Αυτός ο τύπος θεραπείας εστιάζει στο να επιτρέψει στους ασθενείς να δημιουργήσουν μια ακριβή εικόνα του εαυτού τους, επιτρέποντας στα άτομα να βρουν τη σκανδάλη των επιβλαβών ενεργειών τους και να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο τα άτομα σκέφτονται και ενεργούν σε κοινωνικές καταστάσεις.  Λόγω της παρορμητικότητας τους, της αδυναμίας τους να σχηματίσουν σχέσεις εμπιστοσύνης και από τη φύση τους να κατηγορούν τους άλλους όταν προκύπτει μια κατάσταση, άτομα με ιδιαίτερα επιθετικές αντικοινωνικές συμπεριφορές τείνουν να έχουν ακατάλληλες κοινωνικές γνώσεις, συμπεριλαμβανομένης της εχθρικής προκατάληψης απόδοσης , η οποία οδηγεί σε αρνητικά  συμπεριφορικά  αποτελέσματα. Η CBT έχει αποδειχθεί πιο αποτελεσματική για τα μεγαλύτερα παιδιά και λιγότερο αποτελεσματική για τα μικρότερα παιδιά. Η κατάρτιση δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων (PSST) είναι ένας τύπος CBT που στοχεύει να αναγνωρίσει και να διορθώσει τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο σκέφτεται και συνεπώς συμπεριφέρεται σε κοινωνικά περιβάλλοντα.  Αυτή η εκπαίδευση παρέχει βήματα για να βοηθήσει τους ανθρώπους να αποκτήσουν την ικανότητα να είναι σε θέση να αξιολογήσουν πιθανές λύσεις σε προβλήματα που εμφανίζονται εκτός της θεραπείας και να μάθουν πώς να δημιουργούν θετικές λύσεις για την αποφυγή σωματικής επιθετικότητας και επίλυσης συγκρούσεων.

Οι θεραπευτές, όταν παρέχουν παρέμβαση CBT σε άτομα με αντικοινωνική συμπεριφορά, πρέπει πρώτα να αξιολογήσουν το επίπεδο του κινδύνου της συμπεριφοράς προκειμένου να καταρτίσουν ένα σχέδιο για τη διάρκεια και την ένταση της παρέμβασης.  Επιπλέον, οι θεραπευτές θα πρέπει να υποστηρίξουν και να παρακινήσουν τα άτομα να εξασκήσουν τις νέες δεξιότητες και συμπεριφορές σε περιβάλλοντα όπου οι συγκρούσεις θα συνέβαιναν φυσικά για να παρατηρηθούν τα αποτελέσματα της CBT.

Η συμπεριφορική εκπαίδευση γονέων (BPT) ή η εκπαίδευση διαχείρισης γονέων (PMT), εστιάζει στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο οι γονείς αλληλοεπιδρούν με τα παιδιά τους και τους εξοπλίζει με τρόπους αναγνώρισης και αλλαγής της κακής προσαρμογής της συμπεριφοράς του παιδιού τους σε διάφορες καταστάσεις. Το BPT υποθέτει ότι τα άτομα εκτίθενται καθημερινά σε ενισχύσεις και τιμωρίες και ότι η αντικοινωνική συμπεριφορά, που μπορεί να μάθει, είναι αποτέλεσμα αυτών των ενισχύσεων και ποινών.  Δεδομένου ότι ορισμένοι τύποι αλληλεπιδράσεων μεταξύ γονέων και παιδιών μπορούν να ενισχύσουν την αντικοινωνική συμπεριφορά ενός παιδιού, ο στόχος του BPT είναι να διδάξει στον γονέα αποτελεσματικές δεξιότητες για καλύτερη διαχείριση και επικοινωνία με το παιδί του.  Αυτό θα μπορούσε να γίνει με την ενίσχυση των φιλο-κοινωνικών συμπεριφορών ενώ τιμωρεί ή αγνοεί τις αντικοινωνικές συμπεριφορές. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα αποτελέσματα αυτής της θεραπείας είναι ορατά μόνο εάν διατηρηθούν οι νέες μέθοδοι επικοινωνίας.  Η BPT έχει βρεθεί ότι είναι πιο αποτελεσματική για τα μικρότερα παιδιά κάτω των 12 ετών.  Οι ερευνητές εκτιμούν την αποτελεσματικότητα αυτής της θεραπείας σε νεότερες ηλικίες λόγω του γεγονότος ότι τα μικρότερα παιδιά εξαρτώνται περισσότερο από τους γονείς τους.  Το BPT χρησιμοποιείται για τη θεραπεία παιδιών με προβλήματα συμπεριφοράς, αλλά και για παιδιά με Διάσπαση Προσοχής, Παρορμητικότητα & Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ)

Με κάποιους περιορισμούς, η έρευνα έχει δημιουργήσει μια σχέση μεταξύ της απογοήτευσης και της επιθετικότητας όταν πρόκειται για αντικοινωνική συμπεριφορά. Η παρουσία αντικοινωνικής συμπεριφοράς μπορεί να εντοπιστεί όταν ένα άτομο βιώνει ένα ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό απογοητεύσεων στην καθημερινή του ζωή και όταν αυτές οι απογοητεύσεις οδηγούν πάντα σε επιθετικότητα.  Ο όρος παρορμητικότητα χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει αυτό το πρότυπο συμπεριφοράς. Η αντικοινωνική συμπεριφορά μπορεί επίσης να ανιχνευθεί εάν η επιθετικότητα και η παρορμητικότητα της συμπεριφοράς του ατόμου ως απάντηση στις απογοητεύσεις είναι τέτοιες ώστε να προκαλεί εμπόδιο στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και επίτευξη προσωπικών στόχων.

Παραδείγματα στην παιδική ηλικία: αδυναμία φιλίας, αδυναμία τήρησης κανόνων, αποβολή από το σχολείο, αδυναμία να εκπληρώσει ελάχιστα επίπεδα εκπαίδευσης (δημοτικό σχολείο, γυμνάσιο).

Παραδείγματα στην αρχή της ενηλικίωσης: αδυναμία διατήρησης εργασίας ή  κατοικίας, δυσκολία διατήρησης σχέσεων.

Η πρόγνωση της αντικοινωνικής συμπεριφοράς δεν είναι πολύ ευνοϊκή λόγω της υψηλής σταθερότητάς της σε όλη την ανάπτυξη των παιδιών.  Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που είναι επιθετικά και έχουν προβλήματα συμπεριφοράς είναι πιο πιθανό να έχουν αντικοινωνική συμπεριφορά στην εφηβεία. Η πρώιμη παρέμβαση της αντικοινωνικής συμπεριφοράς είναι σχετικά πιο αποτελεσματική καθώς το αντικοινωνικό σχέδιο διαρκεί για μικρότερο χρονικό διάστημα.  Επιπλέον, δεδομένου ότι τα μικρότερα παιδιά θα έχουν μικρότερα κοινωνικά δίκτυα και λιγότερες κοινωνικές δραστηριότητες, πρέπει να ληφθούν υπόψη λιγότερα πλαίσια για την παρέμβαση και τη θεραπεία.  Για τους εφήβους, μελέτες έχουν δείξει ότι η επίδραση των θεραπειών καθίσταται λιγότερο αποτελεσματική.

 

ΑΠΟΚΛΙΝΟΥΣΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
(Deviant behavior)

–

(Απο + κλινων) από το αρχαίο ρήμα αποκλίνω, είναι ο διαφορετικός, αυτός που έχει κάποιο στίγμα από την κοινωνία, του έχουν βάλει μια (ταμπέλα) που ξεχωρίζει επειδή δεν ακολουθεί τις τάσεις που κυριαρχούν μέσα σε μια κοινωνία, μπορεί να είναι κάποιος ψυχικά ασθενής, η εμφάνισή του και η συμπεριφορά του να διαφέρει από τους άλλους, για παράδειγμα να έχει κάποια αναπηρία, σημάδια, αυτό δεν σημαίνει πάντα ότι κάποιος που ξεχωρίζει η έχει κάποια ιδιαιτερότητα είναι και εγκληματίας, παρόλα αυτά σε γενικές γραμμές η λέξη αποκλίνουσα συμπεριλαμβάνει και την εγκληματική συμπεριφορά.

Συμπεριφορά που παραβιάζει τους κανόνες. Η αποκλίνουσα συμπεριφορά είναι συμπεριφορά που παραβιάζει τους κανονιστικούς κανόνες, τις αντιλήψεις ή τις προσδοκίες των κοινωνικών συστημάτων. Αυτή είναι η πιο κοινή χρήση του όρου και η έννοια με την οποία θα χρησιμοποιήσω εδώ. Το έγκλημα είναι το πρωτότυπο της απόκλισης υπό αυτήν την έννοια, και η θεωρία με την  έρευνα για την αποκλίνουσα συμπεριφορά ασχολούνται συντριπτικά με το έγκλημα. Ωστόσο, οι κανονιστικοί κανόνες είναι εγγενείς στη φύση όλων των κοινωνικών συστημάτων, είτε πρόκειται για ομάδες φιλίας, αρραβωνιασμένα ζευγάρια, οικογένειες, ομάδες εργασίας, εργοστάσια ή εθνικές κοινωνίες. Οι νομικοί κανόνες είναι ένας τύπος κανόνα του οποίου η παραβίαση συνιστά αποκλίνουσα συμπεριφορά. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι παρόλο που η απόκλιση, υπό αυτή την έννοια, και η συμμόρφωση είναι «αντίθετα», αντιπροσωπεύουν τους πόλους στην ίδια διάσταση παραλλαγής. Επομένως, μια γενική θεωρία του ενός πρέπει να κατανοήσει την άλλη.

Η απόκλιση ορίζεται σπάνια αποκλειστικά από την άποψη της ψυχοπαθολογίας, της ψυχικής ασθένειας ή της αποδιοργάνωσης της προσωπικότητας, αν και θεωρείται συνήθως ότι αυτά τα φαινόμενα περιλαμβάνονται τουλάχιστον στο πεδίο της παρέκκλισης. Ωστόσο, η συμπεριφορά είναι αποκλίνουσα με την πρώτη ή κανονιστική έννοια, επειδή αποκλίνει από τους κανονιστικούς κανόνες κάποιου κοινωνικού συστήματος, ενώ η συμπεριφορά είναι παθολογική επειδή ίσως προέρχεται από μια άρρωστη, κατεστραμμένη ή ελαττωματική προσωπικότητα. Είναι πιθανό ότι η πιο αποκλίνουσα συμπεριφορά με την κανονιστική έννοια προκαλείται από προσωπικότητες που είναι κλινικά φυσιολογικές και ότι οι περισσότερες συμπεριφορές που είναι συμπτωματικές ατέλειες προσωπικότητας ή ψυχική ασθένεια δεν παραβιάζουν τις κανονιστικές προσδοκίες. Εν ολίγοις, τα δύο ορίζονται ανεξάρτητα και η σχέση μεταξύ τους είναι θέμα εμπειρικής διερεύνησης. Φαίνεται προτιμότερο να διατηρούνται εννοιολογικά διακριτοί, διατηρώντας για τον έναν τον όρο «αποκλίνουσα συμπεριφορά» και για τον άλλο την καθιερωμένη ορολογία της ψυχοπαθολογίας.

Η αποκλίνουσα συμπεριφορά μπορεί επίσης να οριστεί ως κοινωνικά υποτιμημένη συμπεριφορά σε γενικές καταστάσεις. Αυτός ο ορισμός περιλαμβάνει διανοητική καθυστέρηση, τύφλωση, ασχήμια, άλλα σωματικά ελαττώματα και μειονεκτήματα, ασθένειες κάθε είδους, επαιτεία, συμμετοχή σε τελετουργικά ακάθαρτα κάστρα και επαγγέλματα, ψυχική ασθένεια, εγκληματικότητα και ένα «επαίσχυντο παρελθόν». Αυτό που έχουν όλα αυτά κοινά είναι ότι, εάν είναι γνωστά, αποδίδουν  σε έναν κοινωνικά μειωμένο ρόλο και αποτελούν μια ατέλεια στον εαυτό του. Αυτή η κηλίδα, ή στίγμα, είναι ένα σημαντικό συστατικό όλων των κοινωνικών συναντήσεων στις οποίες είναι παρούσα. Θέτει προβλήματα στο στιγματισμένο άτομο και τις αλλαγές του και έχει συνέπειες για την ανάπτυξη της προσωπικότητας και για την κοινωνική του αλληλεπίδραση. Ο Goffman (1963) έχει δείξει ότι είναι δυνατόν να γενικευθεί το φαινόμενο του στίγματος και οι συνέπειές του σε ένα επίπεδο που αφαιρείται από την ποικιλομορφία των συγκεκριμένων εκδηλώσεών του.

Είναι σαφές ότι το στίγμα είναι ένα νόμιμο και σημαντικό αντικείμενο έρευνας από μόνο του. Επιπλέον, είναι συνήθως ένα χαρακτηριστικό της τυπικά αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Μπορεί να παίζει ρόλο στη γένεση και τον έλεγχό του. Πρέπει λοιπόν να περιληφθεί σε μια θεωρία αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Ωστόσο, το γεγονός ότι η συμπεριφορά στιγματίζεται ή υποτιμάται είναι ένα πράγμα, το γεγονός ότι παραβιάζει τους κανονιστικούς κανόνες είναι άλλο. Δεν παραβιάζονται όλες οι υποτιμημένες συμπεριφορές κανονιστικών κανόνων. Ούτε είναι βέβαιο ότι κάθε συμπεριφορά που παραβιάζει τους κανονιστικούς κανόνες υποτιμάται. Η εξήγηση του στίγματος δεν είναι η ίδια με την εξήγηση γιατί οι άνθρωποι παραβιάζουν κανονιστικούς κανόνες. Σύμφωνα με την πιο παραδοσιακή και καλύτερα καθιερωμένη χρήση, φαίνεται προτιμότερο να περιοριστεί η αναφορά της «αποκλίνουσας συμπεριφοράς» στην παραβίαση των κανονιστικών κανόνων.

Αιτίες απόκλισης στην κοινωνία έχουν:

• Διαλυμένη οικογένεια με ακατάλληλη κοινωνικοποίηση
• Έλλειψη θρησκευτικής εκπαίδευσης και ηθικής
• Απόρριψη από τη γειτονιά
• Έλλειψη βασικών εγκαταστάσεων
• Έλλειψη γονεϊκής μέριμνας από παιδί
• Μέσα μαζικής ενημέρωσης (Δυσφήμηση, Αρνητική προβολή, προπαγάνδα)
• Αστικές παραγκουπόλεις, δομές φιλοξενίας, γκέτα, καταυλισμοί

Η αρνητική απόκλιση περιλαμβάνει συμπεριφορά που δεν πληροί τους αποδεκτούς κανόνες. Οι άνθρωποι που εκφράζουν αρνητική απόκλιση είτε απορρίπτουν τους κανόνες, παρερμηνεύουν τους κανόνες, είτε δεν γνωρίζουν τους κανόνες. Ποιες είναι  όμως οι αιτίες της αποκλίνουσας συμπεριφοράς στα σχολεία;

Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι μαθητές εμπλέκονται σε αποκλίνουσα συμπεριφορά λόγω κακής ακαδημαϊκής απόδοσης. κακή στάση των εκπαιδευτικών για εργασία χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης των γονέων, απογοήτευση από το σπίτι ή το σχολείο , εύκολη πρόσβαση σε παράνομα ναρκωτικά, μεταξύ άλλων.

Παραδείγματα τυπικής απόκλισης περιλαμβάνουν ληστεία, κλοπή, βιασμό, δολοφονία και επίθεση. Ο δεύτερος τύπος αποκλίνουσας συμπεριφοράς περιλαμβάνει παραβιάσεις άτυπων κοινωνικών κανόνων (κανόνες που δεν έχουν κωδικοποιηθεί σε νόμο) και αναφέρεται ως άτυπη απόκλιση (πραγματικό έγκλημα)

Τελειώνοντας το άρθρο να επισημάνω ότι η απόκλιση είναι μια συμπεριφορά που παραβιάζει τους κοινωνικούς κανόνες και προκαλεί αρνητικές κοινωνικές αντιδράσεις. Το έγκλημα είναι μια συμπεριφορά που θεωρείται τόσο σοβαρή που παραβιάζει τους επίσημους νόμους που απαγορεύουν μια τέτοια συμπεριφορά. Ο κοινωνικός έλεγχος αναφέρεται σε τρόπους με τους οποίους μια κοινωνία προσπαθεί να αποτρέψει και να επιβάλει κυρώσεις σε συμπεριφορές που παραβιάζουν τους κανόνες.

 

ΜΠΛΙΑΜΠΤΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ

• ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
• ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ (SECURITY SPECIALIST)
• MASTER OF SCIENCE DEGREE, (MSc) IN CRIMINAL JUSTICE EXECUTIVE MANAGEMENT
• DOCTORATE DEGREE, (PhD)  IN ENVIRONMENTAL CRIMINOLOGY   
• DOCTORATE DEGREE, (PhD) IN BEHAVIORAL CRIMINOLOGY

 

Χρήσιμα Links:

• Γιατί στην KMP διδάσκεται η χρήση του μαχαιριού;
• Ποια είναι η ΚΜΡ ( Krav Maga Protection )
• Μαχητικό Krav Maga ( Κραβ Μαγκά )

---