ΟΤΑΝ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Συνεχίζουμε με το δεύτερο μέρος του άρθρου, που περιλαμβάνει τα πρακτικά στοιχεία, αποκλειστικά από την Krav Maga Protection.

 

MAXH

       Η αντίδραση μάχης είναι η τελική τακτική επιβίωσης του μεταιχμιακού εγκεφάλου που χρησιμοποιεί την επιθετικότητα, (τι είχα γράψει για την επιθετικότητα; Ότι βγάζουμε άμυνες, η επιθετικότητα είναι κι αυτή ένστικτο έμφυτο.) Όταν κάποιος που αντιμετωπίζει έναν κίνδυνο δεν μπορεί να αποφύγει τον εντοπισμό μέσω της ακινητοποίησης  και δεν μπορεί να σωθεί απομακρυνόμενος η ξεφεύγοντας με την φυγή, η μόνη εναλλακτική λύση είναι η μάχη. Στην εξέλιξή μας ως είδος, τόσο εμείς, όσο και άλλα θηλαστικά έχουμε αναπτύξει την στρατηγική μετατροπής του φόβου σε οργή, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε και να διώξουμε αυτούς που μας επιτίθενται. Στον σύγχρονο κόσμο οι οργισμένες αντιδράσεις μπορεί να μην είναι πρακτικές η νόμιμες, έτσι ο μεταιχμιακός εγκέφαλος έχει αναπτύξει άλλες στρατηγικές πέρα από την πρωτόγνωρη αντίδραση της μάχης. Μια μορφή σύγχρονης επιθετικότητας είναι ο διαπληκτισμός. Ένας έντονος διαπληκτισμός αποτελεί ουσιαστικά μία σωματική μάχη, η χρήση προσβολών, επιχειρημάτων κατά του άλλου, αλληλοκατηγοριών, υποτίμηση της επαγγελματικής φήμης, υπαινιγμών και σαρκαστικών σχολίων, αποτελούν με τον τρόπο τους το σύγχρονο αντίστοιχο της μάχης, γιατί συνιστούν όλα μορφές επιθετικότητας. Αν το σκεφτούμε, οι πολιτικές αγωγές μπορούν να θεωρηθούν μια σύγχρονη κοινωνικά αποδεκτή μορφή μάχης η επιθετικότητας, στην οποία οι αντίδικοι υπερασπίζονται δυο διαφορετικές απόψεις.

         Αν και στις μέρες μας συμμετέχουμε σε λιγότερες μάχες σώμα με σώμα από ότι σε παλαιότερες ιστορικές περιόδους, η μάχη αποτελεί ακόμη μέρος του μεταιχμιακού μας οπλοστασίου. Παρότι ορισμένοι έχουν βιαιότερες τάσεις από άλλους, οι μεταιχμιακές μας αντιδράσεις εκδηλώνονται με πολλούς τρόπους πέρα από γροθιές, κλοτσιές και δαγκώματα. Για παράδειγμα, μπορείτε να είστε πολύ επιθετικοί χωρίς να αγγίξετε τον άλλο, χρησιμοποιώντας μόνο την στάση του σώματός σας και τα μάτια σας, φουσκώνοντας το στήθος η παραβιάζοντας τον προσωπικό του χώρο. Οι απειλές στον προσωπικό μας χώρο προκαλούν μια μεταιχμιακή αντίδραση σε προσωπικό επίπεδο. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτές οι χωρικές παραβιάσεις μπορούν να προκαλέσουν μεταιχμιακές αντιδράσεις και σε συλλογικό επίπεδο. Όταν μια χώρα εισβάλει στα εδάφη μιας άλλης, το αποτέλεσμα συχνά είναι οικονομικές κυρώσεις, τερματισμός των διπλωματικών σχέσεων, ακόμη και πόλεμος.

        Προφανώς είναι εύκολο να διακρίνει κανείς πότε κάποιος χρησιμοποιεί την αντίδραση μάχης για να διαπράξει μια σωματική επίθεση, αυτό που θέλω να γνωρίζουμε είναι η όχι και τόσο προφανείς τρόποι με τους οποίους εκδηλώνουμε ορισμένες από τις πιο ανεπαίσθητες συμπεριφορές που σχετίζονται με την αντίδραση μάχης. Όπως είδαμε και με τις τροποποιημένες εκδηλώσεις των μεταιχμιακών αντιδράσεων της ακινητοποίησης και της φυγής, οι σύγχρονοι κανόνες συμπεριφοράς επιτάσσουν να μην ενδίδουμε στο πρωτόγονο ένστικτο μάχης όταν απειλούμαστε. Γενικότερα στην εκπαίδευση που διδάσκω τους μαθαίνω να αποφεύγουν την επιθετικότητα λεκτική και σωματική ως μέσο επίτευξης των στόχων τους, ειδικά σε ώρες υπηρεσίας, πάνω στην εργασία. Επειδή η αντίδραση μάχης συνιστά την εσχάτη λύση όταν αντιμετωπίζουμε μια απειλή, που χρησιμοποιείται μόνο όταν οι τακτικές της ακινητοποίησης και της φυγής έχουν αποδειχτεί αναποτελεσματικές, πρέπει να την αποφεύγετε όποτε είναι δυνατόν. Εκτός από τους προφανείς λόγους, νομικούς αλλά και σωματικής ακεραιότητας, οι επιθετικές τακτικές μπορούν να προκαλέσουν συναισθηματική σύγχυση, κάτι που μπορεί να σας δυσκολέψει να συγκεντρωθείτε και να σκεφτείτε καθαρά εν μέσω της απειλητικής κατάστασης που αντιμετωπίζετε.

            Όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση συναισθηματικής διέγερσης, κάτι που συμβαίνει σε έναν έντονο καβγά, εκείνη την ώρα, η ικανότητά μας να σκεφτούμε καθαρά επηρεάζεται. Αυτό συμβαίνει γιατί παίρνει τον έλεγχο ο μεταιχμιακός εγκέφαλος, ώστε να έχει διαθέσιμους όλους τους εγκεφαλικούς πόρους, υπονομεύοντας στην πορεία τις διανοητικές μας λειτουργίες. Ένας από τους καλύτερους λόγους για να μελετήσουμε τη μεταιχμιακή συμπεριφορά είναι ότι ορισμένες φορές μπορεί να σας προειδοποιήσει όταν κάποιος έχει πρόθεση να σας βλάψει, δίνοντάς σας χρόνο να αποφύγετε μια πιθανή σύγκρουση, το πως γίνεται αυτό τα δείχνω σε πρακτικό επίπεδο στα σεμινάρια που παρουσιάζω…

       Ο μεταιχμιακός εγκέφαλος που διαθέτουν και όλα τα ζώα, είναι σαν ένας υπολογιστής που λαμβάνει και αποθηκεύει δεδομένα από τον εξωτερικό κόσμο. Στην πορεία συνθέτει και διατηρεί ένα αρχείο αρνητικών συμβάντων και εμπειριών για παράδειγμα ένα δάχτυλο που κάηκε στο μάτι, μια επίθεση από άνθρωπο η ζώο η ακόμη σχόλια που μπορεί να μας πλήγωσαν, καθώς και ευχάριστων εμπειριών. Χρησιμοποιώντας αυτές τις πληροφορίες, ο μεταιχμιακός εγκέφαλος μας επιτρέπει να κινούμαστε σε έναν επικίνδυνο και συχνά ανελέητο κόσμο. Ακόμα ένα παράδειγμα, μόλις ο μεταιχμιακός εγκέφαλος καταχωρίσει ένα ζώο ως επικίνδυνο, η πληροφορία αυτή εντυπώνεται στην συναισθηματική μας μνήμη, ώστε την επόμενη φορά που θα αντικρίσουμε το συγκεκριμένο ζώο, να αντιδράσουμε άμεσα. Ομοίως, αν ύστερα από 20 χρόνια συναντήσουμε τον νταή της τάξης μας, τα αρνητικά συναισθήματα από το παρελθόν θα ξανάρθουν στην επιφάνεια χάρη στον μεταιχμιακό εγκέφαλο. Ο λόγος που συχνά είναι δύσκολο να ξεχάσουμε κάτι που μας πλήγωσε είναι γιατί η εμπειρία καταχωρείται στο πιο πρωτόγονο μεταιχμιακό σύστημα, στο μέρος δηλαδή του εγκεφάλου που είναι σχεδιασμένο όχι να σκέφτεται, αλλά  να αντιδρά… Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ταράζεται το στομάχι σας όταν υπάρξει κάποιος καβγάς κατά την διάρκεια του δείπνου; Όταν αναστατώνεστε, το πεπτικό σας σύστημα δεν έχει πλέον όσο αίμα χρειάζεται για την διαδικασία της πέψης. Όπως ακριβώς η αντίδραση ακινητοποίησης, φυγής και μάχης του μεταιχμιακού συστήματος απομακρύνει το αίμα από το δέρμα, το ίδιο συμβαίνει και με το αίμα του πεπτικού συστήματος, το οποίο στέλνεται στην καρδιά και στους μυς των άνω και κάτω άκρων, ιδιαίτερα των ποδιών, προκειμένου να ξεφύγετε από την απειλή. Η αναγούλα που αισθάνεστε αποτελεί σύμπτωμα αυτής της μεταιχμιακής διέγερσης. Την επόμενη φορά που θα ξεσπάσει καβγάς κατά την διάρκεια κάποιου γεύματος, θα αναγνωρίσετε αυτή την αντίδραση δυσφορίας του μεταιχμιακού  συστήματος. Ένα παιδί που οι γονείς του τσακώνονται κατά την διάρκεια του δείπνου ουσιαστικά δεν μπορεί να τελειώσει το γεύμα του, το μεταιχμιακό του σύστημα καταστέλλει την πρόσληψη και την πέψη τροφής για να προετοιμαστεί προκειμένου να ξεφύγει και να επιβιώσει. Αντίστοιχα είναι ενδιαφέρον να αναφέρω πόσοι άνθρωποι κάνουν εμετό όταν βιώνουν κάποιο τραυματικό γεγονός. Ουσιαστικά, σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης το σώμα λέει ότι δεν υπάρχει χρόνος για πέψη, η αντίδραση αποσκοπεί στην ελάφρυνση του φορτίου, ώστε να προετοιμαστεί το άτομο να ξεφύγει η να δώσει μάχη. Το πως αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις, τα δείχνω στην εκπαίδευση…

ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΓΚΕΦΑΛΟ

      Υπάρχουν αρκετά επιστημονικά πειράματα και μετρήσεις που αφορούν τον διαλογισμό, όταν κάποιος κάθεται και συγκεντρώνεται. Άλλα έχουν γίνει κατά την διάρκεια πολυετούς παρατήρησης των αλλαγών που συμβαίνουν στις φυσικές και νοητικές λειτουργίες κάποιου, ως αποτέλεσμα της τακτικής άσκησης στον διαλογισμό. Όλα τα πειράματα περιλαμβάνουν δίπλα στις ομάδες που κάνουν διαλογισμό, ώστε να γίνεται η σύγκριση των αποτελεσμάτων στις αλλαγές που παρατηρούνται. Παλαιότερα εμφανίστηκε η πολύχρονη έρευνα του Richard  Davidson, διευθυντή του εργαστηρίου νευρολογίας του Πανεπιστημίου Wisconsin στο Madison, και του Jon Kabat-Zinn, καθηγητή ιατρικής στο πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης. Οι επιστήμονες αυτοί ούτε λίγο ούτε πολύ αποδεικνύουν ότι ο διαλογισμός ενεργοποιεί μια περιοχή του εγκεφάλου η οποία συνδέεται με τα θετικά συναισθήματα. Τέτοιες περιοχές εκπαιδεύουμε και στα σεμινάρια ώστε να έχουμε τα μέγιστα αποτελέσματα για έναν οξυδερκές νου…

      Ένα δείγμα τυχαία επιλεγμένων μικροαστών εθελοντών σε στρεσογόνα επαγγέλματα δέχτηκε μαθήματα διαλογισμού από τον Δρ. Jon Kabat-Zinn επί οχτώ εβδομάδες. Ένα άλλο γκρούπ ελέγχου, που προήλθε από τον ίδιο χώρο εθελοντών με τον ίδιο τρόπο ζωής και παρόμοια προβλήματα, δεν δέχτηκε καθόλου μαθήματα διαλογισμού. Ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα σε όλους τους συμμετέχοντες απέδειξαν ότι, όταν τους ζητήθηκε να γράψουν δυο έντονες εμπειρίες τους, μια θετική και μια αρνητική, η ομάδα του διαλογισμού παρουσίασε περισσότερη ηλεκτρική δραστηριότητα στον αριστερό προμετωπιαίο λοβό, που είναι η έδρα των θετικών αισιόδοξων συναισθημάτων, είτε περιέγραφαν θετικές είτε αρνητικές εμπειρίες.

    Μάλιστα σε ένα από τα πανεπιστήμια της Βοστώνης που τελείωσα, έγινε πιο παλιά συνέδριο με θέμα (Ερευνώντας το μυαλό). Συγκεκριμένα στο Περίφημο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (M.I.T.) O Δαλάι Λάμα συναντήθηκε με ειδικούς της Νευρολογίας, της Ψυχολογίας, και της επιστήμης της Συμπεριφοράς, για να συζητήσουν τις τελευταίες εξελίξεις στην έρευνα σχετικά με την νευροφυσιολογία του εγκεφάλου και πρακτικά την συνεργασία της σύγχρονης επιστήμης με την βουδιστική παράδοση του διαλογισμού. Όλα ξεκίνησαν από ένα ταξίδι του Davidson το 1992 στην βόρεια Ινδία. Εκεί, με την άδεια του Δαλάι Λάμα, έστησε φορητά μηχανήματα και καλωδίωσε τους βουδιστές μοναχούς την ώρα της άσκησης τους. Από τότε, πολλοί μοναχοί επισκέφτηκαν το εργαστήριο του στην Αμερική. Με την ανάπτυξη της νέας τεχνολογίας και την νέα συσκευή μαγνητικής τομογραφίας, οι επιστήμονες μπορούν πλέον να φωτογραφίζουν την δραστηριότητα του εγκεφάλου κατά την διάρκεια του διαλογισμού. Με αφορμή αυτές τις εξελίξεις, οι επιστήμονες ενδιαφέρθηκαν να μελετήσουν την ικανότητα των βουδιστών μοναχών να διατηρούν αδιάσπαστη την ηρεμία και την προσοχή τους. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των Ερευνών Ανακάλυψαν ότι:

Κατά την διάρκεια του διαλογισμού:

–           Υπήρχε βαθιά χαλάρωση του φυσικού σώματος, πτώση της τιμής του μεταβολισμού, και πτώση της κατανάλωσης οξυγόνου κατά 16%

–           Μείωση του αριθμού των αναπνοών, από 16 κατά την διάρκεια της εγρήγορσης σε 7 ανά λεπτό. Χαλάρωση και ξεκούραση του καρδιακού μυός.

–           Πτώση του επιπέδου του Γαλακτικού οξέος στο αίμα από 11mg σε 7 mg/100 ml.  Αυτό καταδεικνύει την μυϊκή χαλάρωση.

–           Μείωση της αγωγιμότητας του δέρματος, μέχρι και 300%, δείκτης της σχετικής κατάστασης ηρεμίας η έντασης του ατόμου.

–           Μεγαλύτερη εκπομπή άλφα εγκεφαλικών κυμάτων, γεγονός που υποδεικνύει την ήρεμη εγρήγορση, κάτι σαν χαλαρή ετοιμότητα.

–           Μεγαλύτερη επικοινωνία και εναρμόνιση ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου, στο δεξιό, που προσανατολίζεται στην ελεύθερη και δημιουργική σκέψη, και στο αριστερό, στο οποίο εδράζεται η κοινή λογική.

–           Μείωση της πίεσης του αίματος στους υπερτασικούς, με μέσο όρο από 15-9 σε 13-8

–           Αυξημένη δραστηριότητα του Αριστερού προμετωπιαίου λοβού, ο οποίος όπως είδαμε, σχετίζεται με την παραγωγή θετικών και αισιόδοξων συναισθημάτων.

ΟΙ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ

–           Με την πάροδο του χρόνου σταθεροποιείται ένας χαμηλότερος ρυθμός τόσο στον καρδιακό μυ όσο και στην αναπνοή.  Το σώμα και ο νους βιώνουν λιγότερο νοητικό – συγκινησιακό στρες και χαλαρώνουν περισσότερο.

–           Σταθεροποιείται μια υγιής ευεξία στον οργανισμό, καθώς ενισχύεται το ανοσοποιητικό σύστημα και η θετική στάση γενικά απέναντι στην ζωή. Είναι γνωστό ότι τα αρνητικά συναισθήματα ξοδεύουν τεράστια αποθέματα ενέργειας και μας εξαντλούν.

–           Αυτοί που διαλογίζονται τακτικά, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, αντιδρούν πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά σε συνθήκες κρίσης, όπως σοκ, ατυχήματα, καταστροφές. Αντιδρούν αλλά και χαλαρώνουν πιο γρήγορα, σε αντίθεση με τους συνηθισμένους ανθρώπους, οι οποίοι εξαιτίας του γεγονότος ότι βρίσκονται διαρκώς σε ένταση, παίρνουν περισσότερο χρόνο για να αντιδράσουν, αλλά και να χαλαρώσουν στην συνέχεια. Τα τεστ αυτά καταρρίπτουν τον μύθο ότι ο διαλογισμός  κάνει τον άνθρωπο παθητικό και άβουλο, ίσως μπερδεύουν τον διαλογισμό με την ύπνωση και την πλύση εγκεφάλου. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο, αντί να λειτουργούμε μηχανικά σαν αυτόματα ρομποτάκια, με τον διαλογισμό επανερχόμαστε σε επαφή με το παρόν, με τον εαυτό μας, είμαστε διαρκώς σε μια ήρεμη επίγνωση και εγρήγορση. Κάποια τεστ μάλιστα έδειξαν ότι ο κοινός νους χρειάζεται περίπου πέντε δευτερόλεπτα για να αντιδράσει σε οποιοδήποτε ερέθισμα, ενώ ο διαλογιζόμενος χρειάζεται μόλις τρία.

–           Σε παρόμοια τεστ ταχύτητας και ακρίβειας, αποδείχτηκε ότι ο διαλογισμός αυξάνει την ικανότητα αντίληψης και κινητικής απόδοσης. Αυτό αποδεικνύει ότι η ποιότητα και η παραγωγικότητα της εργασίας μας αυξάνεται σε κάθε τομέα της ζωής μας.  

–           Στην Ολλανδία πειράματα σε φοιτητές έδειξαν ότι όσοι διαλογίζονταν τακτικά παρουσίαζαν ένα δείκτη ανάπτυξης ευφυΐας 28 βαθμών, σε αντίθεση με εκείνους που δεν διαλογίζονταν, οι οποίοι παρουσίαζαν ανάπτυξη μόλις 10 βαθμούς.

–           Μαζί με τις άλλες νοητικές ικανότητες αυξάνεται αισθητά και η μνήμη. Σε μελέτες ενθύμησης παλιών γεγονότων, οι διαλογιζόμενοι έφταναν στο 52% και οι μη διαλογιζόμενοι στο 32%. Ενώ για την ενθύμηση πρόσφατων γεγονότων, οι διαλογιζόμενοι σημείωναν 70% και οι μη διαλογιζόμενοι μόνο 37%.

–           Ψυχολογικές μελέτες σε χώρους εργασίας ανάμεσα σε ομάδες διαλογιζομένων και ομάδες ελέγχου σύγκρισης, σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, οι διαλογιζόμενοι παρουσίασαν αύξηση 40% στην ικανοποίηση που ένιωθαν από την δουλειά τους, έναντι αύξησης 5% της ομάδας ελέγχου. επίσης, οι διαλογιζόμενοι αύξησαν κατά 50% την παραγωγικότητά τους, την στιγμή που οι μη διαλογιζόμενοι την μείωσαν κατά 10%, και βελτίωσαν τη σχέση τους με τους συναδέλφους κατά 65% και με τους προϊστάμενους τους κατά 45%. Έτσι αποδεικνύεται ότι το αίσθημα της ικανοποίησης από τη διαβίωση και την εργασία μας δεν προέρχεται ουσιαστικά από τις εξωτερικές συνθήκες αλλά από την δική μας εσωτερική κατάσταση και την υποκειμενική πραγματικότητα που βιώνουμε.

–           Ακόμα σε ανθρώπους που διαλογίζονται , ορισμένα τεστ έδειξαν επίσης ότι υπάρχει μεγαλύτερη αίσθηση εσωτερικής καθοδήγησης, υπάρχει μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, περισσότερος αυθορμητισμός και ανταπόκριση στις ανάγκες των άλλων, αποκτούν μεγαλύτερη οικειότητα και φιλικότητα προς τους άλλους και έχουν λιγότερο άγχος, κατάθλιψη, τάση ελέγχου των άλλων, συναισθηματική αστάθεια, ακαμψία και περισσότερη προσαρμοστικότητα στις αλλαγές της ζωής.

–           Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν την δεκαετία του 80, στην Αμερική γύρω από τα αποτελέσματα του διαλογισμού στους φυλακισμένους και στους σωφρονιστικούς υπαλλήλους με προγράμματα του δασκάλου Maharishi, σημειώθηκε αισθητή μείωση της ψυχασθένειας και της κοινωνικής αδράνειας. Έγιναν πιο θετικοί και πιο κοινωνικοί στην συμπεριφορά τους. Ένιωθαν λιγότερο άγχος, επιθετικότητα, και μειώθηκαν οι παραβάσεις του εσωτερικού κανονισμού της φυλακής. Επίσης, άρχισαν  σταδιακά να προτιμούν θετικές δραστηριότητες, όπως τα σπορ, τις λέσχες και τα επιμορφωτικά σεμινάρια.

–           Στην Ινδία, στα μέσα της δεκαετίας του 90, είναι γνωστή η πολύχρονη εφαρμογή προγραμμάτων διαλογισμού βιπάσανα, βουδιστική διαλογιστική μέθοδος βαθιάς ενόρασης, από την διευθύντρια των φυλακών στο νέο δελχί, κίραν μπετί. Εκατοντάδες φυλακισμένοι, συμμετείχαν υπό την καθοδήγηση του δασκάλου Goenka σε καθημερινές πολύωρες συνεδρίες διαλογισμού και οι φυλακές παρουσίαζαν περισσότερο εικόνα πνευματικού κέντρου παρά σωφρονιστικού καταστήματος.

–           Για τα προβλήματα ύπνου, τα τεστ έδειξαν ότι οι διαλογιζόμενοι χρειάζονται λιγότερο ύπνο για να ξεκουραστούν καθημερινά. Σε περίπτωση που ξενυχτίσουν δεν χρειάζονται επιπλέον ύπνο από τον κανονικό για να συνέλθουν. Μελέτες πάνω σε άτομα που υπέφεραν από αυπνίες έδειξαν ότι ο χρόνος που χρειάζονταν για να κοιμηθούν μειώθηκε από 75 λεπτά κατά μέσο όρο, σε 15 λεπτά.

–           Στην περίπτωση χρόνιων μολυσματικών ασθενειών, το 70%  μιας ομάδας 408 ατόμων με παρόμοιο ιστορικό δήλωναν σημαντική μείωση των συμπτωμάτων τους, αφότου άρχισαν το διαλογισμό. Αντίστοιχα σε μια ομάδα 156 ατόμων που υπέφεραν από κάποιο είδος αλλεργίας, το 56% παρουσίασε βελτίωση έως και πλήρη ανάρρωση, παρόμοια αποτελέσματα είχαν και ασθενείς με χρόνια ουλίτιδα.

–           Άλλη μελέτη πάνω σε αθλητές έδειξε ότι αφότου ξεκίνησαν το διαλογισμό, βελτίωσαν τόσο τις επιδόσεις τους, όσο και το δείκτη ευφυΐας τους. Επίσης διαπιστώθηκε ότι ο διαλογισμός βοηθά στην ομαλοποίηση του βάρους ενός ατόμου υπέρβαρου η αδύνατου, ανάλογα. Υπάρχουν αμέτρητα βίντεο διαλογισμού στο διαδίκτυο, όπου μπορούν οι αναγνώστες να τα αναζητήσουν…

ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΑ ΤΕΣΤ –  ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ

–   Ο Πολύγραφος είναι μια συσκευή ανίχνευσης ψεύδους που δεν χρησιμοποιείται στην Ελλάδα από τα σώματα Ασφαλείας. Χρησιμοποιείται όμως στο εξωτερικό σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων είναι η Τουρκία, ο Καναδάς, οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Ιαπωνία, και η Νότια Κορέα. Ο ύποπτος συνδέεται με καλώδια στην συσκευή, ώστε να γίνουν μετρήσεις που αφορούν την πίεση του αίματος, τον σφυγμό, την αναπνοή, και την ηλεκτροδερματική δραστηριότητα, ενώ παράλληλα υποβάλλονται οι ερωτήσεις στον εξεταζόμενο. Στο παρελθόν υπήρξαν ακόμα και σχετικά τηλεπαιχνίδια που έκαναν χρήση του πολυγράφου, τόσο στο εξωτερικό, όσο και στην Ελλάδα, για παράδειγμα το τηλεπαιχνίδι (η στιγμή της Αλήθειας). Θα πρέπει όμως να ΄χουμε υπόψιν μας πως αυτή η συσκευή δεν είναι αξιόπιστη στην ανίχνευση ψεύδους, έχει κάτω των 80% επιτυχία, με βάση τις έρευνες που έχουν γίνει.

– Το ίδιο συμβαίνει και με όλα τα ψυχομετρικά τεστ, έχουν όλα κάτω των 70% ποσοστό επιτυχίας και αξιοπιστίας, γιατί από τις έρευνες που έχουν γίνει, τα αποτελέσματα διαφέρουν κάθε φορά, λόγο διάθεσης του ατόμου, δηλαδή την πρώτη φορά ο ασθενής μπορεί να βγει ότι πάσχει από κάποια διαταραχή, και την επόμενη ότι δεν εμφανίζει ενεργό ψυχοπαθολογία, η άλλες φορές να βγει αναξιόπιστο το τεστ, στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι ότι κάθε φορά η διάθεση της συμπεριφοράς είναι διαφορετική, το ίδιο και η σκέψη του ατόμου που δίνει τις απαντήσεις, και συνεπώς υπάρχουν αλλαγές στα αποτελέσματα. Γι’αυτό αυτά τα τεστ γίνονται συνήθως μια φορά. Εξάλλου η περίφημη βίβλος της ψυχιατρικής το DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) ένα βιβλίο που υπάρχουν όλες οι γνωστές ψυχικές παθήσεις, ταξινομημένες ανά κατηγορία και με πλήρη αναφορά στα συμπτώματα της κάθε μιας πάθησης, πρώτο εκδόθηκε το 1952, και στα χρόνια που πέρασαν έχουν γίνει αλλεπάλληλες εκδόσεις, που δυστυχώς για τις περισσότερες διαταραχές δεν έχουν γίνει επαρκή πειράματα και μελέτες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν θεραπείες. Ένα καλό παράδειγμα είναι ο Ψυχίατρος Robert Spitzer που διαμόρφωσε κι αυτός το DSM, επιδίωξη του ήταν να μετακινήσει την ψυχιατρική και την ψυχολογία μακριά από τις αναζητήσεις του υποσυνείδητου, και να πάει σε κάτι πιο χειροπιαστό. Δυστυχώς η ψυχανάλυση και η ανθρώπινη κρίση δεν είχαν καταφέρει να βοηθήσουν στο ελάχιστο την μητέρα του που έπασχε και αυτή από ψυχική νόσο. Η διάγνωση έπρεπε να γίνεται επιστημονικά και αντικειμενικά, και όχι μέσω του δογματισμού των φροϋδικών απόψεων.

– Οι Σαϊεντολόγοι που είναι οι μεγαλύτεροι αντίπαλοι της ψυχιατρικής, κατακρίνουν την Ψυχιατρική και τους εκπροσώπους της. Οι Σαϊεντολόγοι είναι μια Αίρεση, μια Εκκλησία, ένα θρησκευτικό σύστημα οι οποίοι πιστεύουν ότι η αυτογνωσία και η αυτοπραγμάτωση του ανθρώπου έρχεται μέσα από την μελέτη και την εξάσκηση, Ιδρύθηκε την δεκαετία του 1950 από τον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Ron Hubbard. Εκτείνεται σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο, το ίδιο και στην Ελλάδα ως Πνευματικό κέντρο Διανοητικής και Σαϊεντολογίας της Ελλάδας. Ένα από τα διάσημα μέλη της είναι και ο ηθοποιός Tom Cruise. Στο μουσείο που έχουν δημιουργήσει εναντίον της ψυχιατρικής, και το οποίο έχει ως επιγραφή στην είσοδό του, Ψυχιατρική: Βιομηχανία θανάτου, μπορεί να βρει κάποιος πολλά και διάφορα! Αξίζει να αναφέρω αυτό το παράδειγμα: Στην Αμερική η ψυχιατρική προπαγάνδα σχετικά με την εκπαίδευση των παιδιών έχει εξαπατήσει τους καλοπροαίρετους γονείς, δάσκαλους και πολιτικούς, στο να πιστεύουν ότι μια φυσιολογική παιδική συμπεριφορά είναι ψυχική ασθένεια, και ότι μόνο με αρκετά φάρμακα ήδη από νεαρή ηλικία θα μπορέσει ένα παιδί που έχει μια τέτοια πάθηση να τα καταφέρει να ανταπεξέλθει στην σχολική του ζωή. Δεν είναι τυχαίο ότι διάφοροι μαθητές που πήραν τα όπλα και δολοφόνησαν εν ψυχρώ τους συμμαθητές τους βρίσκονταν σε καθεστώς συνταγογραφούμενων φαρμάκων από ψυχίατρους. Ακόμη στο ίδιο μουσείο αναφέρεται ότι οι Η.Π.Α. έχουν πέσει από την 9^η θέση στην 26^η  παγκόσμια ακαδημαϊκή κατάταξη, όπου κατά την ίδια περίοδο οι πωλήσεις σκευασμάτων κατά της «Διαταραχής της μειωμένης προσοχής» που αναφέρω και στο άρθρο (βία κι επιθετικότητα) αυξήθηκαν κατά 118 φορές. Στο ίδιο Μουσείο (Sea Organization) στην Φλόριντα, θα δει κανείς να εκφράζεται η άποψη ότι ο ρατσισμός είναι και αυτός ένα απεχθές φαινόμενο το οποίο βασίστηκε στις δράσεις και τις ενέργειες των ψυχιάτρων και των ψυχολόγων. Ποιος γνωρίζει για παράδειγμα ότι η ομοφυλοφιλία θεωρούταν ψυχική πάθηση και νόσος μέχρι σχετικά πρόσφατα το 1970; Η το γεγονός ότι όσοι σκλάβοι δραπέτευαν από τα αφεντικά τους εξαιτίας των υπάνθρωπων συνθηκών διαγνώσκονταν ως πάσχοντες από την νόσο της Δραπετομανίας;;;;

–  Ο Ορός της Αλήθειας είναι ένα ψυχοδραστικό φάρμακο που έχει ουσίες οι οποίες επενεργούν κυρίως στο κεντρικό νευρικό σύστημα, και έχει χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς από γνωστές Μυστικές Υπηρεσίες όπως η Ρωσική KGB ( Komitjet Gosudarstvjennoj Bjezopasnosti ), η FSB ( Federalnaya Sluzhda Bezopasnosti ), διάδοχος της KGB μετά το 1991, η CIA των ΗΠΑ ( Central Intelligence Agency ) καθώς και η CBI ( Central Bureau of Investigation ) της Ινδίας. Περιέχει συνήθως ουσίες όπως η αιθανόλη, η σκοπολαμίνη, η τεμαζεπάμη και διάφορα βαρβιτουρικά με το κυριότερο να είναι η νατριούχος θειοπεντάλη, ουσίες που έχουν ως στόχο να κάμψουν την αντίσταση του ανακρινόμενου και οι οποίες όπως είναι αναμενόμενο εμπίπτουν στην έννοια του βασανισμού σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, το γεγονός όμως όπως πολλοί πιστεύουν πως ο ορός της αλήθειας κάνει κάποιον να πει την αλήθεια, απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η αξιοπιστία του είναι αμφισβητήσιμη. Αυτό που συμβαίνει στο άτομο όταν βρίσκεται υπό την επίδραση των ουσιών αυτών, είναι να γίνεται πιο ομιλητικό, με συνέπεια να αυξάνεται η πιθανότητα να πει την αλήθεια αλλά ταυτόχρονα και ψέματα.

      Τελευταία διεξάγονται έρευνες για την ανίχνευση του ψεύδους μέσω μετρήσεων της εγκεφαλικής δραστηριότητας, όπως η ροή του αίματος και η κατανάλωση οξυγόνου. Η συσκευή που χρησιμοποιείται είναι ένα είδος τομογράφου MRI, που χρησιμοποιείται και στα νοσοκομεία όπως για ανίχνευση όγκων η τραυμάτων. Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι και αυτή η μεθοδολογία δεν είναι απόλυτα αξιόπιστη, με τα ποσοστά ακριβείας στην ανίχνευση να κυμαίνονται μεταξύ 78% με 93% προς το παρόν. Φυσικά εδώ εγείρεται και ένα μεγάλο ηθικό ζήτημα, κατά πόσο είναι θεμιτό να μπορούμε να διαβάσουμε τη σκέψη κάποιου επακριβώς; Είναι δυνατόν; Δύσκολα μπορείς να υποτάξεις ένα ένστικτο εκατομμυρίων ετών με σύγχρονα μέσα τα οποία είναι μηδαμινά μπροστά στην φύση, η οποία μετά από οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση πάντα εκδικείται. Μην ξεχνάμε ότι εδώ και 55 εκατομμύρια χρόνια, στην ακτή του ατλαντικού της βόρειας Αμερικής, είχε συμβεί 6 φορές άνοδος της στάθμης του ωκεανού, που σκέπασε τα πάντα. Κάθε φορά που το νερό υποχωρούσε, εμφανιζόταν πανίδα και χλωρίδα πρωτόφαντη, όπως δείχνουν τα απολιθώματα, σε κάθε υποχώρηση του νερού, οι οικολογικές συνθήκες που υπήρχαν πριν από την πλημμύρα επανερχόταν, μια συστημική προσαρμογή θα έπρεπε λοιπόν να επαναφέρει τα ίδια φυτά και τα ίδια ζώα, αλλά δεν έγινε αυτό, και τις 6 φορές που συντελέστηκε μια ανατροπή εμφανίστηκαν νέες μορφές ζωής. Επί πολλά χρόνια  επικρατούσε η άποψη ότι η ικανότητα του ανθρώπου να τραυματίζει την φύση ήταν ένα πρόσφατο φαινόμενο της ανθρώπινης ιστορίας, η πραγματικότητα όμως είναι ότι μόλις ο άνθρωπος εμφανιστεί σε ένα σημείο της υδρογείου, προκαλεί με τις δημιουργικές του δεξιότητες ένα χάος που παρασύρει στον αφανισμό πανίδα και χλωρίδα… Ένα καλό παράδειγμα είναι τα νησιά της βορείου Αμερικής και συγκεκριμένα στο νησί Μανχάταν της Νέας Υόρκης, από ένα δασώδη καταπράσινο νησί γεμάτο βλάστηση, οι άνθρωποι το μετέτρεψαν σε μια πόλη από τσιμέντο… Αυτές οι περιπτώσεις είναι ένα θέμα που πιθανότατα να μας απασχολήσει στο άμεσο μέλλον. 

       Οι Συσκευές ανίχνευσης ψεύδους μέσα από ηχητικά δεδομένα βασίζονται στην παραδοχή ότι όταν κάποιος ψεύδεται θα νιώσει μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση από κάποιον που λέει την Αλήθεια, αυτή η ψυχολογική πίεση θα έχει ως αποτέλεσμα ανεπαίσθητες αλλαγές στην κυκλοφορία του αίματος, κάτι το οποίο επηρεάζει με την σειρά του διάφορα χαρακτηριστικά της φωνής. Οι συσκευές αυτές λοιπόν μετρούν στοιχεία όπως η ένταση, η συχνότητα, το ύψος, και οι μικρο αστάθειες της φωνής, από την άλλη όμως υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν συνηθίσει να λένε ψέματα συνεχώς, και τα λένε με τόση ευκολία πιστεύοντας και οι ίδιοι σαν να είναι αληθινά, είναι δε τόσο πεπεισμένοι σε αυτό που λένε, και δεν διστάζουν να ρίξουν λάσπη σε άλλους, να καταδικάσουν αθώους, αλλά και να τους βγάλουν από την μέση σε ακραίες καταστάσεις, προκειμένου να γλυτώσουν, συνεπώς κι εδώ τα ποσοστά επιτυχίας ανίχνευσης ψεύδους είναι απογοητευτικά σύμφωνα με το Εθνικό Συμβούλιο Ερευνών ( National Research Council) Της Μεγάλης Βρετανίας.

      Υπάρχει και ο δικανικός υπνωτισμός που είναι κάποιες τεχνικές ύπνωσης οι οποίες εφαρμόζονται στην συλλογή πληροφοριών για αποδεικτικούς σκοπούς. Οι υπνωτικές συνεντεύξεις από την Αστυνομία, προκειμένου  να βοηθηθούν οι μάρτυρες ώστε να θυμηθούν, εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά στις ΗΠΑ, στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και από το 1975 έμπειροι αστυνομικοί ξεκίνησαν να εκπαιδεύονται στην ύπνωση. Στην μεγάλη βρετανία και στην Αυστραλία, η ύπνωση εφαρμόζεται συνήθως από ψυχίατρους, εξειδικευμένους ψυχολόγους και σε αντίθεση με τις ΗΠΑ ποτέ από αστυνομικούς. Υπάρχουν βέβαια πολλές περιοριστικές παράμετροι όσον αφορά την χρήση της μεθόδου αυτής, η οποία είναι αναξιόπιστη αλλά προκαλεί και ψυχοπαθολογικές παρενέργειες, όπως μετά από υπνωτισμό κάποιο άτομο ένιωθε ένα κόμπο στο λαιμό, ένα άλλο δυσφορία στο στήθος, η ακόμα και να μην επανέλθει στην πραγματικότητα, να συνεχίσει να είναι υπνωτισμένο κτλ, αυτή η αυθυποβολή που δημιουργεί ο υπνωτισμός έχει αρνητικές επιπτώσεις στις περισσότερες φορές , δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα, γιατί ενώ η πλύση εγκεφάλου γίνεται συνειδητά (στον Νεοφλοιό) και στοχεύει στο υποσυνείδητο ( Μεταιχμιακό Εγκέφαλο) , ο υπνωτισμός γίνεται υποσυνείδητα και στόχος είναι να τα βγάλουν προς τα έξω στο συνειδητό με συνέπεια να δημιουργηθούν επιπλοκές….Αλλά τι συμβαίνει με τα ατομικά δικαιώματα του ανθρώπου που υπνωτίζεται, ειδικά αν αυτός είναι ύποπτος για την διάπραξη ενός εγκλήματος; Επιπλέον κάποια άτομα δεν είναι δεκτικά στην ύπνωση, οι γονείς μπορεί να μην συγκατατίθεται να υπνωτίσουν τα παιδιά τους, ιδιαίτερα αν πρόκειται για κορίτσια που έχουν πέσει θύματα εγκλήματος, η ύπνωση δεν μπορεί να επιφέρει την ανάκληση, αν η μνήμη ενός συγκεκριμένου γεγονότος δεν υπάρχει πλέον. κάποιοι δεν διαθέτουν ειδητική μνήμη, τόσο δυνατή.

       Τέλος πολλοί με ρωτάνε και για την δικαστική γραφολογία, και σε αυτό τον τομέα μπορεί κάποιες ενδείξεις του γραφικού χαρακτήρα να δείχνουν ορισμένα στοιχεία για την προσωπικότητα του υπόπτου, αλλά τίποτα δεν είναι απόλυτο, δεν είναι δυνατόν να συγκρίνουμε υπογραφές δολοφόνων που ταιριάζουν η μοιάζουν με υπογραφές άλλων ατόμων, η υπογραφές διάσημων που τυχαίνει να ίδιες από άλλους ανθρώπους. Όλα είναι σχετικά.

   Τελειώνοντας το άρθρο να επισημάνω ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά μπορεί να είναι μυστηριώδης και απρόβλεπτη, αλλά ταυτόχρονα οι δυνάμεις και η ικανότητες των ανθρώπων είναι εξίσου εκπληκτικές! Είναι λυπηρό τόσοι άνθρωποι με απεριόριστες δυνατότητες αντί να σπάσουν τα δεσμά τους από τα πειράματα, την προπαγάνδα και την πλύση εγκεφάλου που υφίστανται καθημερινά τριγύρω τους, να μην μπορούν να αποκτήσουν δική τους κρίση, να ανοίξουν το μυαλό τους, και να απελευθερώσουν αυτή την πανίσχυρη δύναμη που έχουν μέσα τους… Το μυαλό είναι σαν ένας μυς, αν θέλουμε να γίνει δυνατό πρέπει να το προπονήσουμε, κάθε νέο γεγονός μας δίνει και μια νέα επιλογή, κάθε νέα ιδέα χτίζει άλλον ένα μυ, και όλοι αυτοί οι μυς κάνουν τους ανθρώπους πραγματικά δυνατούς, είναι τα όπλα τους, οι ικανότητες τους, σε έναν επικίνδυνο κόσμο πρέπει να έχουμε τέτοια όπλα, κάνοντας τους ανθρώπους γρηγορότερους, δυνατότερους, πιο έξυπνους, και πιο αποφασιστικούς. Αρκεί να βρουν τον κατάλληλο δάσκαλο και μέντορα να τους εκπαιδεύσει! Κι όταν ένας άνθρωπος νικήσει τον ίδιο του τον εαυτό δεν πρόκειται να φοβηθεί τίποτα και κανέναν…..

Παραθέτω και μερικά ενδιαφέρον αποφθέγματα….

 

Ο νους είναι το ταχύτερο από όλα, διότι τρέχει διαπερνώντας τα πάντα.

Το λιοντάρι επικρατεί με τα νύχια του, το βόδι με τα κέρατα και ο άνθρωπος με το μυαλό του.

Στην αρχή όλα τα πράγματα ήταν ίδια, μετά ήρθε ο νους και τα [ξεχώρισε και τα] ταξινόμησε.

Η ομορφιά του σώματος είναι ζωώδες χαρακτηριστικό αν από κάτω δεν υπάρχει μυαλό.

Αυτό είμαι: σαρκίο και πνεύμα και μυαλό για να τα συντονίζει.

Δύσκολο να ξέρεις τι έχει στο μυαλό του ο άλλος

Το μυαλό σου να είναι άγρυπνο, γιατί μοιάζει με αληθινό θάνατο ο ύπνος του νου.

Καθώς αυξάνεται το σώμα αυξάνεται και το μυαλό, όταν γερνάει δε το σώμα, γερνάει και αυτό μαζί.

Εσύ είσαι εδώ, αλλά το μυαλό σου είναι αλλού.

Όπως το έδαφος, όσο και αν είναι γόνιμο, αδυνατεί να παράγει κάτι δίχως καλλιέργεια, έτσι και ο νους του ανθρώπου: δίχως την εκπαίδευση αδυνατεί να δώσει τους αναμενόμενους καρπούς.

Το εκκρεμές του νου πάλλεται μεταξύ λογικού και παραλόγου, όχι μεταξύ σωστού και λάθους.

Τα μικρά μυαλά έχουν μικρές έγνοιες. Τα μεγάλα μυαλά δεν έχουν χρόνο για έγνοιες.

Λίγοι αξιοποιούν πραγματικά το μυαλό τους. Το σώμα σταματά να αναπτύσσεται μετά από μια ηλικία, το πνεύμα όμως, μπορεί να μεγαλώνει σε όλη τη ζωή.

Ο νους είναι ένας καθρέφτης. Ο καθρέφτης αντανακλά ό,τι συμβαίνει τριγύρω, αλλά δεν κρατάει τίποτε για τον εαυτό του. Αν όμως ο καθρέφτης είναι σκονισμένος, διαστρέφει την εικόνα.

Υποπτεύομαι ότι ο συνειδητός νους δεν είναι ολόκληρος ο νους. Στο βάθος, κάτω από το συνειδητό υπάρχει ένα υποσυνείδητο επίπεδο. Και ακόμα πιο πέρα από αυτό, υποπτεύομαι ότι υπάρχει ένα ασυνείδητο επίπεδο.

Το μυαλό σου είναι ένα ιερό άβατο όπου τίποτε βλαβερό δεν μπορεί να μπει χωρίς την άδειά σου.

Οι επιτυχίες ή οι αποτυχίες οφείλονται περισσότερο στη νοοτροπία του μυαλού παρά στις δυνατότητες του μυαλού.

Διαβάστε το πρώτο μέρος εδώ